To μέλλον #2

(συνέχεια από το προηγούμενο post)

Και ο ασύρματος αυτός κόσμος ίσως να μην είναι απλά ένα κομμάτι της καθημερινότητας μας. Ίσως είναι όλη η καθημερινότητα μας. Το δεύτερο άρθρο του Wired περιγράφει τη ζωή μιας Αμερικανίδας συμβούλου για το Διαδίκτυο η οποία είναι ουσιαστικά μόνιμα online. Διαβάζει τα νέα (εφημερίδες και ιστολόγια εννοείται) και κάνει την (ακαδημαϊκή) δουλειά της μέσω του φορητού της και του "organizer"/κινητού της που έχει μόνιμα μαζί της. Η καθημερινότητα της επιτρέπει να μεταπηδά από ασύρματο δίκτυο σε ασύρματο δίκτυο χρησιμοποιώντας πότε τη μια και πότε την άλλη συσκευή. Ακόμα και στο αυτοκίνητο ή στο δρόμο είναι σε επαφή με συνεργάτες, φίλους και την πληροφορία γενικά - είτε μέσω email, είτε μέσω txt, είτε μέσω φωνής. Α, και φυσικά ανανεώνει και το ιστολόγιο της. Και κοιτάει και τα ιστολόγια των φίλων της. Και γράφει και σχόλια σ' αυτά. Και το ίδιο κάνουν και εκείνοι. Το άρθρο καταλήγει:

"...As more people plug into cyberspace, our interpersonal relationships -- already framed by e-mail and real-time instant messaging -- will become predominately digital. We'll exist in multiple worlds of our own creation: the physical realm and the intellectual sphere constantly connected. Could personal avatars be far behind?..."

Το επόμενο βήμα είναι η όλο και περισσότερη δικτύωση σε ένα κόσμο που δε χρειάζεται να είναι καθόλου όμοιος με τον "πραγματικό". Αυτοί ήδη υπάρχουν (άρθρο 3) και είναι μεγάλη η συμμετοχή του κόσμου. Όμως συνήθως αναπαριστούν κόσμους με υπόβαθρο μεσαιωνικής ή επιστημονικής φαντασίας. Μέχρι που ήρθε το Sims (που σημειωτέον τρέχει σε servers ανοιχτού λογισμικού) - που αναφέρεται σε ένα όσο πιο καθημερινό περιβάλλον γίνεται. Το πρόβλημα όμως και με των δύο ειδών αυτά τα παράλληλα σύμπαντα είναι ότι είναι "κλειστά". Δηλαδή μόνο η Electronic Arts (εταιρία που παράγει τη σειρά Sims) μπορεί να επεκτείνει το "παιχνίδι". Μόνο η εταιρία καθορίζει τους κανόνες - και όποιος τους παραβιάζει εξοστρακίζεται. Aντίστοιχα ισχύουν για τους περισσότερους τέτοιους κόσμους (βλ Warcraft, Everquest, Ultima Online κλπ).

Αυτό όμως αλλάζει. Καταρχήν, υπάρχει το Planeshift, μια ανοιχτή (και αρκετά εντυπωσιακή) προσπάθεια για το ίδιο πράγμα: εκεί ο καθένας με χρόνο ή/και γνώσεις μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία ένος τέτοιου παράλληλου σύμπαντος - τα πάντα είναι ανοιχτά εκεί. Κι ούτε καν οι γνώσεις θα είναι απαραίτητες από ένα σημείο και μετά. Στο 4ο άρθρο αναφέρονται οι προσπάθειες κάποιων καθηγητών να δημιουργήσουν τέτοιους χώρους/παράλληλα σύμπαντα μικρής κλίμακας όπου οι μαθητές τους (αλλά και όχι μόνο στη συνέχεια) θα εποικίσουν με την φαντασία τους. Προς το παρόν τα περιεχόμενα είναι απλά παιχνίδια και τρισδιάστατες απλές δομές - όμως όσο εξελίσσεται το περιβάλλον όλο και πιο πολύπλοκο θα γίνεται. Ουσιαστικά σε αυτούς τους χώρους τα εργαλεία δημιουργίας θα είναι διαθέσιμα στους συμμετέχοντες στον κόσμο.

"[Τhe] initiative is also about giving participants a way to create an infinitely extensible 3-D environment that is free from outside control."

Αυτά τα εργαλεία επιπλέον θα είναι 'σχετικά' υψηλού επιπέδου - δε θα χρειάζονται υπερβολικά εξειδικευμένες γνώσεις δηλαδή. Σχεδόν ο καθένας θα μπορεί να συμβάλλει να αλλάξει τον κόσμο όπως πιστεύει ότι πρέπει να είναι. Και αν επεκτείνουμε το πρότυπο της προαναφερθείσας Αμερικανίδας αυτό θα γίνεται συνέχεια και από παντού.

Τέλος, αυτό που πάντα ένιωθα ότι περιόριζε αυτούς τους κόσμους είναι ότι καθαρά για τεχνικούς λόγους οι servers τους δεν μπορούν να "σηκώσουν" παραπάνω από μερικές χιλιάδες το πολύ χρήστες ανά πάσα στιγμή. Όμως αυτό το άρθρο υπόσχεται ότι ίσως μελλοντικά υπάρχει η δυνατότητα να μπορείς να μεταπηδάς με το avatar σου (με την υιοθετημένη περσόνα σου δηλαδή) από "κόσμο" σε "κόσμο" (βάσει κάποιων πρωτοκόλων). Έτσι αυτό που κάνουμε σήμερα - δηλαδή να πηγαίνουμε από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα - θα έχει γίνει κάτι πολύ πιο ρεαλιστικό αλλά ταυτόχρονα και πιο ψεύτικο. Δε θα έχει σκέτο κείμενο ή έστω κ εντυπωσιακά flash, αλλά τρισδιάστατα περιβάλλοντα. Θα είναι ένας ολόκληρος κόσμος φτιαγμένος από/στην φαντασία μας ο οποίος θα αλλάζει συνέχεια (και ίσως σε real-time) και που καμία σύνδεση με τον πραγματικό δε θα έχει.

Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά άπτονται της επιστημονικής φαντασίας (αν δεν είναι κανονικά δηλαδή). Παρόλα αυτά δε μου φαίνονται παρά μόνο λίγα χρόνια μακριά όμως.