Μικροί θάνατοι*

Γυρνώντας από τη δουλειά χτες αργά το βράδυ μπήκα στο αμάξι και το ραδιόφωνο άνοιξε μόνο του όταν έβαλα μπρος. Έπιασα τον ευατό μου να ψάχνει τι μέρα και τι ώρα είναι ελπίζοντας να πέσω πάνω στον John Peel. Μετά θυμήθηκα.

Αυτό είναι το εντυπωσιακό με αυτόν. Χαιρόμουν να τον ακούω - όχι τα τραγούδια του, αυτόν - με την πολύ ραδιοφωνική φωνή του και τον ρέοντα λόγο του, λυπήθηκα φωναχτά όταν άκουσα οτι πέθανε και πλέον μου λείπει ουσιαστικά. Είχε μια μικρή και πολύ συγκεκριμένη θέση στη ζωή μου: ήξερα ότι την τάδε μέρα και ώρα θα ήταν εκεί. Και τώρα δεν είναι. Αυτό σημαίνει η φράση "θα μου λείψεις".


*Δεν ειν' το δάκρυ το στερνό γιά κείνον που ποθαίνει
μα γιά θανάτους εκατό κρυφούς δικούς μας βγαίνει