Ένα ελαφρώς νευρωτικό και καθόλου χριστιανικό* post

Έχω ένα κόλλημα οκ; Δεν μπορώ τις τρύπες στα ρούχα. Και ειδικά στις κάλτσες. Αν μια κάλτσα παρουσιάσει το παραμικρό δείγμα αραιότητας στο ύφασμα της είναι για πέταμα. Όχι για μπάλωμα - γιατί είναι θέμα χρόνου μέχρι να ξανανοίξει η τρύπα. Και αν αυτό γίνει όσο φοράω το συγκεκριμένο ζευγάρι; Καταστροφή! Προτιμώ να φοράω σκέτα παπούτσια παρά κάλτσες με τρύπες.

Παρόμοιο πρόβλημα υπάρχει και με τα γάντια. Ως τώρα φόραγα κάτι απλά μάλλινα (ή μάλλον πλεκτά) χωρίς ιδιαίτερη επένδυση τα οποία μετά από μερικούς μήνες τραβήγματος ώστε να φορεθούν και να εφαρμόσουν ανάμεσα στα δάκτυλα άρχιζαν να αραιώνουν είτε στην άκρη του μέσου είτε στην καμάρα μεταξύ του δείκτη και του αντίχειρα. Το επιπλέον πρόβλημα με τα γάντια είναι ότι τα θέλω να είναι αρκετά λεπτά ώστε να μπορώ να κάνω κινήσεις με σχετική ακρίβεια όπως το να οδηγάω ή να μιλάω στο κινητό ή να στέλνω μήνυμα φορώντας τα. Αυτό απαγορεύει να έχουν κάτι παραπάνω από ένα μέγιστο πάχος και έτσι "ανοίγουν" εύκολα.

Κάπως έτσι έφτασα να έχω άλλο ένα ζευγάρι άχρηστων για μένα γαντιών και καμία ιδέα του τι να τα κάνω... Οπότε και αποφάσισα να τα δώσω. Έτσι, τα κουβαλούσα μαζί μου για κάποιο καιρό, συνήθως ξεχνώντας τα πεταμένα ένα κουβάρι στην τσάντα μου. Χτες όμως βρέθηκα στο Σύνταγμα και πρόσεξα ότι κάποιος ή κάποια είχε ξαπλώσει πάνω στο παγκάκι στη στάση των λεωφορείων και εν μέσω μουσαμάδων και παλιών ρούχων προσπαθούσε να ζεσταθεί και να κοιμηθεί. Μου έκανε εντύπωση που είχε διαλέξει ίσως το πιο θορυβώδες και πολυσύχναστο μέρος σε όλη την Αττική - ακόμα και όταν η κίνηση πέφτει το βράδυ. Και δεν ήταν σε μια ήρεμη γωνία της πλατείας έστω αλλά πρακτικά είχε ξαπλώσει πάνω στο δρόμο. Τέλοσπάντων, με έναν κάποιο δισταγμό έβγαλα το κουβάρι γάντια από την τσάντα μου και το άφησα πάνω σε έναν από τους μουσαμάδες του. Αναρωτιέμαι πως θα φάνηκε αυτή η κίνηση μου σε κάποιον τρίτο που τυχόν την παρατήρησε εκείνη τη στιγμή...

Μπορεί να μη τα προσέξει το πρωί όταν ξυπνήσει. Ή μπορεί να τα πάρει κάποιος περαστικός. Ή μπορεί να έχει ήδη ένα ζευγάρι και να σνομπάρει τη χειρονομία. Σιγά το πράγμα όπως και να έχει.


*και η δε δεξιά να μη γνωρίζει τι ποιεί η αριστερά