28η Οκτώβρη, 23:00 με 2:00+

Βγαίνω κλασική βόλτα μόνος με το αμάξι προς αναζήτηση χώρου. Πρώτα παραλιακή - Βούλα, Βάρκιζα, Κορωπί, Βάρη. Σπάνια έρχομαι από αυτά τα μέρη πλέον και το τοπίο μου φαίνεται άγνωστο ή μέχρι και τρομακτικό κάπως. Αλλεπάλληλες στροφές και οι δυνατότητες για ανα/επιστροφή σπάνιες. Σε κάποια σημεία γίνονται (ακόμα μετολυμπικά;) έργα και ο δρόμος είναι κλεισμένος. Κάτι βρίσκω πάντως.

Μετα αρχίζω να επιστρέφω προς κέντρο από Βουλιαγμένης. Στην αρχή της ακόμα την αφήνω για τον περιφερειακό και τα περίπου νότια προάστεια των χιλίων πλατειών - τον πολυοδηγημένο δρόμο προς το Παν/μιο. Λίγο μετά την Μεγάλη Ανηφόρα στον Καρέα (εκεί ήταν το απόλυτο τέστ μου για το πρόβλημα φρένο-γκάζι-συμπλέκτη) αφήνω τον κυρίως δρόμο και χαζεύω τις κλίσεις στους απο πίσω δρόμους. Στη Μονή συναντώ σήμα απαγόρευσης της διέλευσης σε πεζούς και οχήματα μετα τη δύση του ηλίου. Τίποτα εδώ - αναμενόμενο.

Πάλι περιφερειακός και επιτέλους Πάν/μιο. Η διπλανή πύλη είναι κλειστή άρα πρέπει από την 'κάτω' - Ούλαφ Πάλμε δηλαδή. Εκεί, περιμένει το σύνηθισμένο νοσοκομειακό - αλλά και ο φύλακας ο οποίος μάλιστα έχει και μπάρα με stop πλέον καθώς και πινακίδα που προειδοποιεί ότι μόνο τα μέλη ΔΕΠ και οι φοιτητές επιτρέπονται. Όπως και να έχει δε φαίνεται να με προσέχει όταν περνάω τη κατά το ήμισυ ανοιχτή πύλη. Δεν έχουν αλλάξει πολλά εδώ. Μόνο που μας έχουν ασφαλτοστρώσει όλο το πάρκινγκ. Αν και θα πρέπει να έρθω μέρα να δω και τις τυχόν εσωτερικές (και ουσιαστικότερες) αλλαγές. Ο χώρος άπλετος πάντως.

Επιτυχής ξεκινάω προς κέντρο κέντρο. Συγγρού, Χίλτον, Ακαδημίας, Εξάρχεια και παρκάρω. Η κίνηση περιορισμένη. Κάνω βόλτες στους δρόμους γύρω από την πλατεία και κοιτάζω τις αφίσες. Βρίσκω που θα πάω αύριο. Από το Αν ακούγεται δυνατή μουσική - η Ελένη Δήμου (;) ειναι 'so excited and she just can't hide it'. Στο απο πάνω φαγάδικο ένας καμπούρης γεράκος έχει παρκάρει την μηχανή του που μοιάζει με πιτσαδόρου και πίσω της γράφει με μεγάλα κεφαλαία γράμματα: 'Ο βασανιάρης/ τσάκα τσούκας/ πάω αργά γιατί βιάζομαι/ η ζωή είναι ένα παραμύθι'. Πρώτη φορά τον βλέπω. Αποφασίζω να μην τον φωτογραφίσω - το φλας θα τραβήξει άσχημα την προσοχή. Ώρα για επιστροφή.