Modern Greece (what the) FAQ: Eθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Επισκέφθηκα προχθές, που λέτε, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Πατησίων. Πρώτη φορά. Το "σημαντικότερο μουσείο της χώρας", το "σημαντικότερο ελληνικό μουσείο παγκοσμίως", "που ανακαινίσθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες" κλπ-κλπ. Και ερωτώ: ποιούς πρέπει να στείλουμε στην γκιλοτίνα για αυτό το χάλι?
Πρώτα από όλα ας ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω ιδιαίτερα φιλική σχέση με τα μουσεία γενικώς και δεν έχω επισκεφτεί πολλά. Όμως το πρόχειρο χάλι που παρατήρησα μου δίνει την αυτοπεποίθηση να κάνω ακόμα και κριτική.
Καταρχάς δεν υπήρχε ενημερωτικό φυλλάδιο στην είσοδο, τουλάχιστον όχι κάποιο που να διατίθεται δωρεάν. Μόνο ένα χάρτη του μουσείου μου έδωσαν, αλλά δεν περιείχε στάλα πληροφορίας για οτιδήποτε. ΟΚ, you might think, ίσως οι πληροφορίες μέσα στις διάφορες αίθουσες να είναι αρκετές. Guess what... αίθουσες χωρισμένες χρονολογικά με ατάκτως ερριμένα μη-ιπτάμενα αντικείμενα της εποχής.
Minimalistic πληροφόρηση στα τζάμια που με χώριζαν από την ιστορία της χώρας μου, γιατί προφανώς θα έπρεπε να έχω σημαντικότερα πράγματα για να ασχοληθώ εκεί μέσα, τα οποία μου διαφεύγουν πάραυτα. Τα ενημερωτικά χαρτάκια στη βάση κάθε αντικειμενοθήκης ανέφεραν το νούμερο του αντικειμένου στο οποίο αντιστοιχούσαν (τα οποία νούμερα ήταν συνήθως σε ημι-τυχαία σειρά, οπότε χρειαζόμενουν περίπου 250 δευτερόλεπτα για να βρω κάθε πληροφορία που χρειαζόμουν, αν την έβρισκα), καθώς και μια σύντομη περιγραφή του αντικειμένου- μονολεκτική συνήθως. Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι εννοούσαν τότε όταν έλεγαν "πυξίδα", αφού μόνο με πυξίδες δεν έμοιαζαν τα συγκεκριμένα ευρήματα.
Εντάξει, υπήρχε σε κάθε αίθουσα βοηθητικό προσωπικό. Το προσωπικό ήταν συνήθως ενημερωμένο σε μέτριο ή καλό βαθμό για το αντικείμενο της δουλειάς τους, αλλά σας ερωτώ: θα έπρεπε να είμαστε αναγκασμένοι να ρωτάμε για αυτά που βλέπουμε? (Όχι). Και τι θα συμβεί δηλαδή αν υπάρχουν πολλοί επισκέπτες με διαφορετικές ερωτήσεις ταυτόχρονα? (Θα χάσω το γάμο της ξαδέρφης μου και όχι, δεν υπάρχει ημερομηνία ακόμα). Υπάρχουν ΧΙΛΙΑΔΕΣ αντικείμενα εκεί μέσα και θα έπρεπε να κάνω ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ερωτήσεις σε ΔΕΚΑΔΕΣ υπαλλήλους για να καταλάβω τι βλέπω!
Δύο πράγματα για το τέλος:
Δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία από μουσεία. Όμως μου φαίνεται αδιανόητο να χρειάζεται μακροβούτι σε ένα σωρό χιλιάδων μάλλον-αδιάφορων αρχαίων αντικειμένων και αγαλμάτων για να δω τα λίγα που πραγματικά με εντυπωσίασαν. Let's face it, δεν είναι όλα τα αρχαία-"κάτι" το ίδιο σημαντικά. Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει, αλλά ξέρω πως θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη βοήθεια για τον επισκέπτη που θέλει απλώς να διαθέσει λίγη ώρα για να δει τα πιο σημαντικά εκθέματα, αντί να φάει όλη τη μέρα του εκεί.
Τελευταίο: Το μουσείο ήταν θεωρητικά ανοιχτό μέχρι τις 7.30pm, αλλά μας έδιωξαν στις 7.20. Πιθανόν το προσωπικό να είχε ραντεβού με τις γκόμενές του ή να είχαν αφήσει το φαγητό στη φωτιά, το θερμοσίφωνα αναμμένο κλπ-κλπ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΡΕ ΑΝΙΚΑΝΟΙ! ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΧΕΣΜΕΝΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ!
ΟΚ, ΟΚ, ηρέμησα. Κάπου εκεί κατάλαβα ότι δεν ήμουν σε μουσείο αλλά σε τσίρκο, μούντζωσα τους μοντέρνους μαζί με τα αρχαία και την έκανα για φραπόγαλο.
Coming Soon:
Fear and Loathing στο archeological site των Δελφών.
Αναρτήθηκε από Thrass στις 6/27/2005 01:41:00 AM
8 Comments:
Πω πω, γουστάρω τρελά να βλέπω άλλους να τα παίρνουν με την σαπίλα και ξεφτίλα της Ελλάδας.
Τι ψάχνεις βρε diafane. Kαλά που υπάρχει το μουσείο, καλά που δεν επέσε να σε πλακώσει, καλά που δεν σου 'βρισαν το σπίτι οι υπάλληλοι στην πρώτη ερώτηση που τους έκανες.
Οτιδήποτε σε αυτή τη χώρα είναι μια γελοιότητα, εκτός από αυτά που έχει να προσφέρει η φύση, η οικογένεια και η παρέα. Κι αυτά, ΔΕΝ είναι πολλά.
Θα 'θελα να 'ξερα τι κάνεις ΑΚΟΜΑ εδώ...
ΥΓ. Προφανώς εγώ ήδη πήδηξα απ' το πλοίο...
Μ' άρεσε ο αφορισμός περί φύσης, οικογένειας και παρέας αν και... well, αφορισμός. Κατά τα άλλα, όπου και να πάω εδώ είμαι.
ΒΤW το παραπάνω post το έγραψε άλλος;)
diafanos, δεν είχα παρατηρήσει ότι το στιλ γραφής μας είναι τόσο όμοιο... ουγκ!
Hallo, lukuliuS! Το θέμα είναι ότι κι εγώ εκτός πλοίου ήμουν για μερικά χρόνια (όπως άλλωστε κι ο diafanos), αλλά ο δρόμος το έφερε έτσι ώστε να επιστρέψω. Και ξέρεις, πάντα είχα την ψευδαίσθηση ότι τα αρχαία μας πραγματικά τα τιμούμε, ίσως επειδή οι φιλόλογοί μου μιλούσαν πάντα με ενθουσιασμό για αυτά, όταν ήμουν μικρός. I was wrong. Έχεις δίκιο σε αυτά που λες. Πού να δεις τι έγινε στους Δελφούς! Σύντομα...
σχεδόν σοκαρίστηκα με τα γραφόμενα, μέχρι που έφτασα στην υπογραφή. για λίγο πίστεψα πως ο διάφ εκνευρίστηκε αυθεντικά με κάτι... φίου
>:)*
κηπ μπλογκινγκ θράσο! αλληλοσυμπληρώνεστε τέλεια
Στο Μουσείο έχω να πάω από πριν την Ολυμπιάδα. Το είχα φάει στη μάπα αφού μας πηγαίναν για να κάνουμε σχέδιο -με τις ώρες, καθισμένοι ανάμεσα στους τουρίστες...πολύ γέλιο-. Ήταν χάλια και είναι κρίμα μετά την ανακαίνιση να μην έχουν γίνει ριζικές αλλαγές. Για μένα το πρόβλημα είναι ότι όταν γίνονται αλλαγές προς το καλύτερο, αυτές είναι φοβισμένες και όχι αποφασιστικές.
Περί πυξίδας(αρχαίο beaute σύνεργο): δες εδώ http://extras.ha.uth.gr/oropos/20.shtml
Btw τι σε έπιασε ξαφνικά και μετά από καιρό έχεις πιάσει τα μουσεία με τη σειρά? (:Ρ) Πλάκα πλάκα, στους Δελφούς πάντως, νομίζω πως θα βρεις μια από τα ίδια. Έχει γίνει αλλαγή χωρίς πολλά πολλά όμως. Η αίθουσα του Ηνίοχου είναι much better τα άλλα όλα όμως ... Από φίλο που δούλευε στον Τομπάζη (ο –γνωστός- αρχιτέκτονας που ανέλαβε την ανακαίνιση), έχω ακούσει για απίστευτα προβλήματα με τους αρχαιολόγους, οι οποίοι και νομίζουν πως όποιος ανακατεύεται –έστω και εξ αντανακλάσεως- στα χωράφια τους, θέλει να αλλάξει την παναγία στα objects of desire τους. Άρα οι αλλαγές που θα γίνουν θα είναι αυτές που θα θυμίζουν περισσότερο την υπάρχουσα κατάσταση: οι ελάχιστες!
Tips(τώρα που το διαβάζω είναι ψιλοσεντόνι, apologiez)
1. Βy far το πιο ταλαιπωρημένο μουσείο είναι το μουσείο φάντασμα: το Εθνικό Μουσείο Σύγρονης Τέχνης. Story: υπάρχει συλλογή(Και είναι εξαιρετική μάλιστα! Και ανανεώνεται επίσης! Με τι λεφτά δεν ξέρω). Δεν υπήρχε κτίριο. Η Νίκη Γουλανδρή είπε πως θα πληρώσει την κατασκευή ένός νέου μουσείου αρκεί να διαλέξει το χώρο. Πιο χώρο θέλετε? Το πάρκο της Ριζαρείου, το γνωστό τριγωνάκι(γνωστό και ως bikini) ανάμεσα σε Χίλτον, Εθνική Πινακοθήκη, Πολεμικό. ΟΚ. Πληρώνει τον γνωστό 80s αμερικανοκινέζο αρχιτέκτονα Iong Ming Pei, κάνει τη μελέτη, το μαθαίνουν οι πέριξ κάτοικοι, μηνύσεις, διαμαρτυρίες, καθυστέρηση, το Υπ. Πολιτισμού καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και τα κουκουλώνει instead…τελικά, μετά από απειλές της Γουλανδρή για αποχώρηση δίνουν εντολή ανέγερσης. Δυο φτυαρίσματα παρακάτω, βρίσκουν το αρχαίο Λύκειο του Αριστοτέλη. Φρένο. Οι αρχαιολόγοι διαρρηγνύουν ιμάτια, ο Χαράλαμπος Μπούρας(υπεύθυνος αναστήλωσης της Ακρόπολης και καθηγητής μας) μας λέει ότι πρόκειται για μαλακίες, κάτι θεμέλια τοίχων είναι, πως κάνουν έτσι, ο Pei (το όνομα τελικά δεν είναι τυχαίο) αλλάζει το σχέδιο για να μείνουν ανέπαφα τα αρχαία, η έκταση του Μουσείου μειώνεται, η Γουλανδρή ξενερώνει, της προτείνουν άλλη τοποθεσία(Ελαιώνας, U know? Major πολεοδομικό φιλέτο 2 B), τα βροντάει κάτω και φεύγει. Παράλληλα η Αττικό Μετρό, έχει τεμαχίσει στα δυο (ωσάν να επρόκειτο για τούρτα), σημαντικό κτίριο για την ιστορία του Μοντέρνου Κινήματος εν Ελλάδι: το κτίριο της ζυθοποιίας Fix, Καλλιρρόης και Φραντζή. Με μια κίνηση ματ, το δωρίζει(νομίζω) στο Ε.Μ.Σύγχρονης Τέχνης, το οποίο και εγκαθίσταται στο μισογκρεμισμένο κουφάρι, αναζητώντας κονδύλια για την ανακατασκευή. Πέρασαν πέντε χρόνια τουλάχιστον, για να γίνει αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. Νομίζω τώρα έχει κλείσει το Μουσείο, οι εκθέσεις του γίνονται στο Μέγαρο Μουσικής και το παλιό κτίριο του Fix ανακατασκευάζεται. Σε λίγο καιρό θα το δούμε (ελπίζω).
2. Τα καλύτερα(όσα θυμάμαι):
- Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης(έργο του late αρχιτέκτονα Κυριάκου Κρόκου ) Δες εδώ: http://www.mbp.gr/html/gr/index.htm (γιατί ξεχνάω συνεχώς το πως βάζεις link?)
- Η επέκταση του Βυζαντινού Μουσείου στην Αθήνα. Κια πάλι Βυζαντινό... για δες! Όσο και να βαριέμαι την συγκεκριμμένη περίοδο, το κτίριο επέκτασης είναι εξαιρετικό. Μορφολογικά ή μουσειολογικά δεν μιμείται τίποτα βυζαντινό. Πρόσεξε ότι η μόνη του αναφορά στο θέμα του είναι conceptual: στον τεράστιο, σχεδόν υπόσκαφο ορθογώνιο χώρο, κινείσαι σταυροειδώς, σε μια συνεχή καθοδική κίνηση.
- Να μην ξεχάσω το νέο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς, το παλιό στο Κολωνάκι, το Κυκλαδικής Τέχνης...(έχω ακούσει κια για άλλα μα δεν έχω πάει). Όπως θα παρατήρησες όλα τα περί αρχαιοτήτων έχουν αραχνιάσει.
Αν το Βυζαντινό δεν είναι εντελώς δημόσιο(όπως και το Εθνικό Αρχαιολογικό) τότε έχω πέσει μέσα στα όσα έλεγα περί αρχαιολόγων...
Αυτά ;)
Α, καλή γκάφα έκανα ε;
Μέχρι τώρα δεν έκανα τον κόπο να διαβάζω τις υπογραφές. Μου φαίνεται ότι πρέπει να ξανακοιτάξω και τα προηγούμενα posts.
Eve, ευχαριστώ για τις πληροφορίες! Στη Θεσσαλονίκη επισκέφτηκα δύο μουσεία και μου άφησαν άριστες εντυπώσεις, θα γράψω κάτι μόλις τελειώσω τη σύντομη περιήγησή μου... Φυσικά δεν έλλειψε και το άφθονο γέλιο με άλλους αρχαιολογικούς χώρους εκεί.
Όσον αφορά στο γιατί μου ήρθε η όρεξη για μουσεία ΤΩΡΑ, ποτέ δεν είναι αργά, φαντάζομαι (αν και πιο πολύ για καταναγκαστικά έργα πρόκειται κι όχι για όρεξη).
Helion, ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!
lukuliuS, no problemo από εμένα!
"Πιθανόν το προσωπικό να είχε ραντεβού με τις γκόμενές του ή να είχαν αφήσει το φαγητό στη φωτιά, το θερμοσίφωνα αναμμένο κλπ-κλπ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΡΕ ΑΝΙΚΑΝΟΙ!"
τι λες τωρα...
εδω το σημαντικοτερο ελληνικο αξιοθεατο, ενα απο τα σημαντικοτερα μνημεια της Ευρωπης, η Ακροπολη, εχει τους πιο απαραδεκτους υπαλληλους που εχω δει ποτε και την πιο γυφτικη καντινα με τον χειροτερο ιδιοκτητη στην Αττικη...
Post a Comment
<< Home