Η βία της πληροφορίας II

Ακόμα και ένας επαίτης ναρκομανής πλέον ξέρει ότι οι απειλές πρέπει να εκφέρονται με τρόπο «φιλικό» στον ακροατή. Η απειλή πρέπει να υποβόσκει, ο αντίπαλος πρέπει να νιώθει ότι απειλείται χωρίς η απειλή να είναι άμεση. Για αυτό ο ναρκομανής δε διαλαλεί σε γεμάτο συρμό: «Τα λεφτά ή τη ζωή σας!». Το απαγγέλλει ως εξής: «...είμαι ναρκομανής και έχω AIDS, ζητάω τη βοήθεια σας για να μην κλέψω τα κινητά και τις τσάντες των γυναικών... » στο μήνυμα αυτό η λανθάνουσα άσκηση βίας μετατίθεται στο υποψήφιο θύμα, αυτό έχει πλέον την επιλογή είτε να βοηθήσει, είτε να υποστεί τις συνέπειες της μη συμπαράστασης του. Το μήνυμα βίας καλύπτεται, ο ακροατής αφενός αφήνεται να πιστεύει ότι βοηθάει, ως καλός Σαμαρείτης, και αφετέρου ελπίζει ότι δε θα χάσει πολυτιμότερα αγαθά. Έτσι οι γυναίκες, τα υποψήφια θύματα, ανοίγουν τις τσάντες τους.