Κάλαντα μαζικής κατανάλωσης
Ξυπνάς 06.00 χτυπάς το ημερήσιο εισιτήριο και ορμάς στους συρμούς. Αν είσαι οργανωμένος έχεις κιθάρες, αρμόνια, αν είσαι ερασιτέχνης το ταπεινό σου τρίγωνο και αν είσαι τεμπελάκος ένα κασετόφωνο. Ό,τι και να κρατάς, όπως και να τραγουδάς, δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να αφήσεις να σε φάει ο ανταγωνισμός. Τι και αν έχουνε κιθάρες και φωνές αγγέλων και εσύ ακούγεσαι σαν ο διάολος που κλαίει τα παιδιά του, θα περνάς αργά και αποφασιστικά από μπροστά τους περιμένοντας το τάλαντό σου, μην δείξεις βαριεστημάρα, απογοήτευση, να τους κοιτάς απαιτώντας την αμοιβή σου. Στο τέλος της ημέρας θα έχεις λεφτά να αγοράσεις το playstation σου και θα έχεις ακόμα να χαρτζιλικώσεις τους γονείς σου αλαφρώνοντας τους από τη δόση του μηνός. Βέβαια αν στροφάρεις λίγο και σε ενδιαφέρει το οικονομικό μέλλον σου έχεις πάρει το πολύτιμο μάθημα ότι η επαιτεία ως προσφορά υπηρεσιών είναι εξαιρετικά προσοδοφόρα.
Labels: life