Η τέχνη της υποκριτικής οικολογίας(updated)

-1-

Ο Δήμος Δάφνης αποφασίζει να βάλει κάδους ανακύκλησης χάρτου. Κάποιοι αποφασίζουν πως θα τιμήσουν την κίνηση αυτή του Δήμου και αρχίζουν να συσσωρεύουν το ανακυκλώσιμο χαρτί και να διανύουν ένα κομμάτι δρόμο παραπάνω. Πολλές φορές ο κοντινός κάδος είναι γεμάτος οπότε ο δρόμος γίνεται λίγο μακρύτερος, κάτι που γεμίζει τους κάποιους με χαρά αφού σημαίνει πως συμμετέχει ενεργά και άλλος κόσμος. Ο Δήμος στην τρελή χαρά μάλλον συγχέει τους ανακυκλωτές δημότες του με προσκόπους και αποφασίζει να τους διασκεδάσει με το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού. Οι κάδοι συνεχώς μετακινούνται και μερικοί είναι τόσο καλά κρυμμένοι που εξαφανίζονται. Αλλά ο δημότης-πρόσκοπος πρέπει να καταλάβει, στο σημείο αυτό, ότι ο Δήμος ανησυχεί για την κοινωνικοποίησή του και λιγοστεύει τους κάδους έτσι ώστε άτομα με τις ίδιες ανησυχίες να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να συναντηθούν και να ανταλλάξουν ενδεχομένως τηλέφωνα. Ώσπου τελευταία ο Δήμος εξαφάνισε τελείως τους κάδους και μείναμε με τα χαρτιά στο χέρι μη ξέροντας τι να τα κάνουμε. Μήπως ο Δήμος μπορεί να δώσει μια υπόδειξη πώς παίζεται αυτό το καινούργιο παιχνίδι;

-2-

Μετά την καταστροφή του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας ξεχύθηκαν ΠΑ.ΜΕ., ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Κ.Ο.Ε. κ.ά. με αφίσες να ευαισθητοποιήσουν οικολογικά τον κόσμο. Ωραία οι αφίσες αναρτήθηκαν, ο κόσμος ενημερώθηκε, τώρα πότε ο καλός ο Κνίτης, Δικτυάς ή ό,τι άλλο μέλος των ευαισθητοποιημένων κομμάτων θα ξεχυθεί στο δρόμο να μαζέψει τις αφίσες, και ενδεχομένως κανα Ριζοσπάστη, Αυγή, Εποχή, να κάνει καμιά ανακύκληση; Ή η οικολογική συνείδηση σταματά στην πάρλα της ενημέρωσης, μετά έχει σειρά η παραλία και τα φεστιβάλ;

-3-

Σύμφωνα με την κυβέρνηση το πάρκο του Ελληνικού πρέπει να αυτοχρηματοδοτηθεί, αλλιώς δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, για αυτό μέρος του παλιού αεροδρομίου πρέπει να δοθεί για οικοπεδοποίηση. Γεννιέται λοιπόν η απορία, μήπως όταν θα αναδασώνεται ο δρυμός της Πάρνηθας θα δοθεί μέρος του σε οικολογικά ευαισθητοποιημένους ιδιώτες για να αυτοχρηματοδοτηθεί και αυτό το έργο;


Υ.Γ. : Υπήρχε και τέταρτη παράγραφο για τον Δήμο Αργυρούπολης, αλλά τελικά οι κάδοι ανακύκλησης (η αιτία της μομφής) βγήκαν μαζί με το post στη δημοσιά. Οπότε αντί της επικριτικής παραγράφου ένα ζήτω για τον δήμο.

Περί ορθολογισμού και ηθικής,

"With Major Lawrence,
mercy is a passion.
With me, it is merely good manners.
You may judge which motive
is the more reliable."

From "Lawrence of Arabia" (1962)

Βασικός στόχος του παιδαγωγού είναι να μυήσει τους μαθητές στον ορθολογισμό, να τους μάθει να αναλύουν, να επεξεργάζονται και βάσει της λογικής τους να συμπεραίνουν. Όχι, το παραπάνω δεν πράττεται για να τους δειχθεί ο "επιστημονικός" τρόπος αντίληψης, αλλά γιατί το χρέος του παιδαγωγού είναι να διαπλάθει ανθρώπους ικανούς να διακρίνουν το χρηστό από το άχρηστο.

Κάποιος θα το ονόμαζε αυτό ηθική, αλλά στην ηθική απλά μιμούμαστε δεν έχουμε συνάγει γιατί το ένα είναι καλό και το άλλο κακό. Ο ηθικός δεν λειτουργεί με το διότι και το άρα, αλλά με το πρέπει.
Αντίθετα στην ορθολογιστική προσέγγιση όλα υποτάσσονται στην αιτιολόγηση.

Η αιτιολόγηση στον ορθολογιστή από κάποιο σημείο και μετά αφομοιώνεται τόσο που γίνεται αυτόματη όπως η αναπνοή, αυτή την μετάλλαξη αρέσκομαι να την ονομάζω αισθητική. Στην αισθητική η επεξεργασία πλέον γίνεται με "υποσυνείδητο" τρόπο, ο λόγος πλέον λειτουργεί χωρίς να τον επικαλεστούμε. Προσοχή η αισθητική δεν είναι άλογη και βαθιά παγιωμένη στον κάτοχό της συνήθεια, όπως είναι η ηθική, αλλά μια δυναμική διαδικασία που αναλύει συνέχεια δεδομένα και προσαρμόζεται σε αυτά.

Ο αείμνηστος δάσκαλός Ν.Β. υποστήριζε: "Ο ορθολογιστής είναι ηθικός άνθρωπος." εννοώντας μάλλον σωστός-καλός άνθρωπος, ωστόσο έτσι άθελά του ισοπέδωνε την δια επιλογής "καλοσύνη" του ορθολογιστή με την ενοχική του ηθικού. Πώς, όμως, μια πράξη ορθή πεπραγμένη βάσει του ήθους δίνει αξία στον άνθρωπο, όταν αυτός απλά ακολουθεί μια συνήθεια; Και αντίθετα πώς ένας άνθρωπος έλλογος θα μπορούσε να επικαλεστεί ποτέ τη συνήθεια για να αμβλύνει τις ευθύνες από τα συνεπάγεται του λάθους του;

Με τις φλέβες μου να πάλλονται.

Με το "New Dawn Fades" στη διαπασών να ξεσχίζει τον αέρα γύρω μου, ορμώ στη στροφή. Ξεχνώ ό,τι είμαι, ό,τι ποθώ, δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο ο αέρας που σχίζω και χαράζει το πρόσωπό μου. Τα μάτια καθάρια, υγρά και εγώ ορμώ να τυλιχτώ στις φλόγες. Πίσω από τα αυτιά μου νιώθω τις φλέβες μου να πάλλονται και εσύ ρωτάς τι σημαίνουν όλα αυτά για εσένα. Σε ρωτώ και εγώ, γιατί όταν είμαι ευτυχισμένος ο λύκος βρυχάται μέσα μου έτοιμος να κατασπαράξει; Γιατί αποζητώ την καταστροφή για ό,τι με κόπο και σύνεση χτίστηκε; Γιατί όταν το συναίσθημα με έχει κατακλύσει νιώθω τον πάγο να ξεχειλίζει από το βλέμμα μου; Ποιος παραλογισμός με τραβά να σαρκάσω, να πληγώσω ό,τι αγαπώ; Και πριν με πάρει η στροφή στέκομαι και σε κοιτώ. Βλέπω την αντανάκλαση μου στο πρόσωπό σου να μου χαμογελά με την ίδια ειρωνεία που νιώθω σχηματισμένη στα δικά μου χείλη. Και τότε ο λύκος χάνεται και το χαμόγελο γίνεται αγκαλιά, αγκαλιά ικανή να χωρέσεις ολάκερη μέσα.

Ένας απλός άνθρωπος

Ο Stanislav Petrov είναι ένας απλός άνθρωπος, είναι τόσο απλός που δε θα τον γράψει η ιστορία. Παρότι χωρίς αυτόν ιστορία δεν θα υπήρχε μετά το 1983, θα τον ξεχάσει γιατί έκανε κάτι πάρα πολύ απλό. Σκέφτηκε πριν ενεργήσει, σώζοντας έτσι ό,τι αναπνέει στον κόσμο αυτό. Ναι, δεν έστειλε στρατούς σε πεδία μαχών, ούτε έκανε κανένα φοβερό θαύμα, απλά σκέφτηκε και αυτό δεν είναι κάτι που καταγράφεται στην ιστορία.

Υ.Γ.1: Τον Stanislav τον ανακάλυψα χάρη σε έναν "Ινδό".
Υ.Γ.2: Το σλαβικό όνομα Stanislav σημαίνει αυτός που αποκτά δόξα.

Ακατάληπτο No3 (Albert's cut)

Από τη "κομμουνιστική" Κίνα ως την καπιταλιστική Βραζιλία αλυσίδες άρχισαν να ξανακούγονται σε μαζική και συστηματική κλίμακα. Και αν νομίζετε ότι είναι εξωτικά τα μέρη αυτά, θυμηθείτε τις αλλοδαπές που εκδίδονται φυλακισμένες σε διαμερίσματα δίπλα σας ή τους εργάτες που στέλνονται από εκεί που ήρθαν σαν έρθει η ώρα να πληρωθούν. Αχ, πόσο μου αρέσει η δυναμική της ελεύθερης αγοράς. Αδημονώ για την ώρα που ένα σετάκι αλυσίδων θα τυλίγει και τα δικά μας πόδια. Άντε λοιπόν και στα δικά μας.

Ο θείος Αλβέρτος πριν από 58 χρόνια είχα αναρωτηθεί "Why Socialism?" και αν αντικαταστήσετε στο κείμενο το "pure capitalism" με το νεοφιλελευθερισμός είναι up to date. Εμμέσως χρωστώ την ανακάλυψη αυτού του κειμένου στον κύριο lazopolis.