Ιστολογείν ελληνικώς

Το παρακάτω προοριζόταν ως ολιγόλογο σχόλιο σε ένα άλλο μπλογκ αλλά ούτε εκεί μπόρεσα να το γράψω (παρά τις προσπάθειες και του ΙΕ και του Mozilla) ούτε σύντομο να το κρατήσω (παρά τη διάθεση να πάω νωρίς για ύπνο απόψε για αλλαγή). Περί ελληνικού ιστολογείν ο λόγος λοιπόν πάλι...

Όταν έπεσε στα χέρια μου το εν λόγω άρθρο στην Καθημερινή στην ηλεκτρονική του μορφή φυσικά ("είναι βαριά τα ξένα") και μάλιστα μέσω κάποιου συνδέσμου σε ελληνικό μπλόγκ/ιστολόγιο, δε μπόρεσα παρά να μη παρατηρήσω την καταφανή έλλειψη αναφοράς στις ελληνικές αντίστοιχες σελίδες. Τότε μου φάνηκε ότι απλά ο δημοσιογράφος θεώρησε ότι λίγοι Έλληνες θα ενδιαφέροταν για την ύπαρξη της "νέας αυτής μόδας" στην Ελλάδα - θα το έβλεπαν απλά ως κάτι που συμβαίνει "έξω". Η κλασική περίπτωση δηλαδή του να φτάνουν στην Ελλάδα οι εξελίξεις με διαφορά φάσης χρόνων (πράγμα που εν προκειμένω δεν είναι μακριά από την αλήθεια). Κατ' επέκταση, ο δημοσιογράφος ίσως σκέφτηκε οτι δε θα υπάρχουν και πολλοί που αφιερώνουν το χρόνο να γράψουν ένα ελληνικό μπλόγκ. Ήταν τότε που μπορούσα να πειστώ εύκολά ότι ήταν λιγότεροι από δέκα οι Έλληνες που έγραφαν ένα μπλογκ.

Λίγο αργότερα ο αριθμός αυτός αυξήθηκε αρκετά (μια συντηρητική και πρόχειρη εκτίμηση μου λέει γύρω στα 50-60 μπλογκ - ενεργά και μη) αλλά παρόλα αυτά ο αριθμός παραμένει μικρός. Το μέτρο σύγκρισης για το χαρακτηρισμός μικρός είναι τα εκατομμύρια των Ελλήνων και Κυπρίων εκεί έξω (συμπεριλαμβανομένων και αυτών στο εξωτερικό). Ακόμα και αν αυτός ο αριθμός "διορθωθεί" ώστε να αντικατοπτρίζει το κλάσμα εκείνων έχουν πρόσβαση στο Δίκτυο, τη χρησιμοποιούν για κάτι παραπάνω από ηλ. ταχυδρομείο κλπ, δε παραμένει να είναι μικρός. Εκτός αν όλοι οι Έλληνες ιστολόγοι είναι κρυμμένοι στα νησιά της προσωπικής τους πραγματικότητας και αποφεύγουν τη δημοτικότητα... Πράγμα απίθανο δεδομένου του συναισθήματος που θα έχουν νιώσει όλοι όσοι έχουν δει τον αριθμό 1 δίπλα στα σχόλια του μπλογκ τους...

Όπως και να έχει, υπήρχε χώρος για αναφορά στα ελληνικά μπλογκ στα εν λόγω (ούτως ή άλλως σύντομα) άρθρα. Προσωπικά όμως συμφωνώ με την άποψη ότι θα έχει μεγαλύτερη αξία αν ένα ελληνικό μπλογκ γίνει γνωστό από στόμα σε στόμα παρά επειδή θα πλασαριστεί στον πολύ κόσμο ως το πρώτο (χρονολογικά, σε περιέχομενο, σε εκφραστική ικανότητα, σε φαντασία και με ότι άλλο κριτήριο καθορίζεται η... "μπλογκοσύνη"). Τα μπλόγκ (μαζί με τα διάφορα φόρουμ και σελίδες όπως το Ιντιμίντια) μπορούν να αποτελέσουν την προσωποποίηση της ανεξάρτητης και αυτο-οργανούμενης ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων μέσω του καταλληλα ελεύθερου (από πολλές απόψεις) μέσου που λέγεται Δικτύο. Δε χρειάζονται απαραίτητα τη δημοτικότητα ενός άρθρου σε εφημερίδα - ας γίνουν γνωστά (όσα το έχουν) αργότερα.