Σουρεαλισμός καθ' οδόν

Φιλολάου. Πήχτρα - κυρίως λόγω των μικρών φορτηγών που σταματάνε δεξιά-αριστερά και ξεφορτώνουν και όσων είναι στην άκρη με τα αλάρμ. Τα αμάξια ακουμπάνε καθρέφτες και από τα ανοιχτά παράθυρα μπορείς να ακούσεις τη μουσική του άλλου. Κάπου έχουμε κολλήσει. Πίσω δεξιά μου ένα μικρό βανάκι-κλούβα που ξεπάρκαρε λίγο αφού πέρασα μπροστά του. Ο οδηγός προσέχει ότι η πίσω πόρτα μου δεν έχει κλείσει καλά "Κάτσε να στη κλείσω εγώ" ακούω από το πουθενά, κατεβάζει το χέρι του, την ανοιγει και την κλείνει πριν προλάβω να καταλάβω τι συνέβη.

Πανεπιστήμιο, πύλη Καισαριανής. Έχω μόλις ξεκολλήσει από την κίνηση και το πατάω. Προσπερνάω με θόρυβο πάνω από διπλή διαχωριστική το λεωφορείο που μας πήγαινε σταματά-ξεκίνα στην Εθνικής Αντιστάσεως(;) - μόνο για να δω έναν μπάτσο να μου κάνει σινιάλο να σταματήσω. Αφού περάσω από το μυαλό μου τα τελευταία 5" που είδε ψάχνοντας για παραβάσεις μου του ΚΟΚ (και δω ότι έχω τουλάχιστον 1-2) ελέγχω νοητά και τι τυχόν λείπει τον κατάλογο ΚΤΕΟ-ασφάλεια-δίπλωμα-άδεια που θα μου ζητήσει. Κάνω στην άκρη μπροστά του, βγάζω τη ζώνη και πάω να ανοίξω την πόρτα, ο μπάτσος έχει προχωρήσει στο πίσω μέρος του αμαξιού, κάτι κοιτάει και πριν προλάβω να βγω μου λέει "Εντάξει απλά τη ζώνη ήθελα να δω αν φοράς", "Να φύγω δηλαδή;", "Ναι", "...".

Πάνω που κάνω αριστερά να βγω πάλι στο δρόμο βλέπω μπροστά μου το πιο αστείο headgear μάλλον ever. Ένας τύπος με παπί είχε πιάσει κουβέντα/ελέγχοταν/ζητούσε οδηγίες/καθυστερούσε με την μπατσίνα(έτσι το λένε;)-partner αυτουνού που με σταμάτησε. Το κράνος του τύπου ήταν κατάμαυρο και είχε δυο μεγαλά ροζ εξέχοντα αυτιά στο πλάι κάνοντας τον να μοιάζει με άνθρωπο με κεφάλι γουρουνιού. Πάνω σε παπί.

Λίγες βδομάδες πρίν είχα δει αυτό στη Βουλιαγμένης και θυμήθηκα την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων που κυνήγούσε το κουνέλι.