Why are you laughing, Sir?
Έχεις αδειάσει τις τσέπες σου. Περνάς τον ανιχνευτή μετάλλων του αεροδρομίου και μπιμπ. «Παρακαλώ, εκτείνετε χέρια και ανοίξτε τα πόδια », ψάξιμο, «γυρίστε. παρακαλώ», ψάξιμο, «εντάξει, μπορεί να φύγετε.»
Ξέρεις τι φταίει για αυτό το πασπάτεμα, είναι τα αγαπημένα σου άρβυλα και η πόρπη της ζώνης. Έχεις μάθει τόσο καλά τη διαδικασία που κάνεις τις κινήσεις πριν σου το ζητήσουν. Σε μερικά αεροδρόμια μάλιστα σε αναγκάζουν να βγάζεις και τα υποδήματά σου, ώστε να τα περάσουν για έλεγχο μαζί με τις χειραποσκευές.
Έχοντας, λοιπόν, βαρεθεί να σου κάνουν σωματικό έλεγχο κάθε φορά που επιβιβάζεσαι σε αεροπλάνο, αποφασίζεις να φοράς αθλητικά, αντί για άρβυλα και να βγάζεις τη ζώνη του παντελονιού. Κλειδιά, νομίσματα κ.τ.λ. τα έβγαζες πάντα, οπότε…
Πείραμα 1 επιτυχές με συγκεκριμένο ρουχισμό. Δε σε σταματάει κανένας.
Πείραμα 2 επιτυχές με τον ίδιο ρουχισμό. Δε σε σταματάει κανένας.
Πείραμα 3 επιτυχές με τον ίδιο ρουχισμό. Δε σε σταματάει κανένας.
Πείραμα 4 με τον ίδιο ρουχισμό, εμπλοκή. “Please, Sir”, και σου δείχνει τη γνώριμη στάση. Δεν αντέχεις και βάζεις τα γέλια Ο τύπος που σε ψαχουλεύει εντατικά, σταματάει και ενοχλημένος σε ρωτάει σε αυστηρό ύφος. “Why are you laughing, Sir?” Απαντάς γελώντας, “I didn’t hear anything.” και νεύεις προς τον ανιχνευτή. “It has silent signal and this is a random check.” σου λέει κοφτά και σου προσφέρει ένα εξαιρετικά έντονο πασπάτεμα, θέλοντας να σου κόψει το γέλιο από τα χείλη που όμως δεν φεύγει.
Καθώς, αποχωρείς σκέφτεσαι ότι είναι ο πρώτος άντρας που σε έχει ακουμπήσει τόσο «έντονα» και σκέφτεσαι να τον ευχαριστήσεις για την πρωτόγνωρη αυτή εμπειρία, αλλά αυτός έχει αναλάβει ήδη τον επόμενο πελάτη. Κρίμα…
3 Comments:
Όταν πηγαινοερχόμουν στα αμερικανικά αεροδρόμια, μου έκαναν έλεγχο πολύ συχνά. Το είχα συνηθίσει. Οι νότιοι μοιάζουμε πολύ με Άραβες.
Θυμάμαι τη φρίκη στα μάτια μιας κυρίας, που ήταν έτοιμη να επιβιβαστεί στην ίδια πτήση με εμένα, όταν με είδε. Σαν να είδε το Χάρο φάτσα-κάρτα. Τρόμαζα τον κόσμο. Από ένα σημείο και μετά το πήρα απόφαση και άρχισα να ντύνομαι πιο κομψά για τις επισκέψεις μου στα αεροδρόμια. Αυτό βελτίωσε κάπως την κατάσταση.
Φίλε μου, το πρόβλημα είναι ότι χωρίς λόγο μπορεί να σε σταματήσει για "τυχαίο έλεγχο" και να σε αγγίξει με τρόπο που αφήνεις μόνο την κοπέλα σου ή τον ιατρό σου να σε αγγίξουν. Εκτός αυτού υπάρχουν οι ανιχνευτές μετάλλων χειρός, τους οποίους χρησιμοποιούν στο Ε.Βενιζέλος, και οι οποίοι μάλλον βγαίνουν πιο φτηνοί στις εταιρίες-αεροδρόμια ανά τον κόσμο, από ότι το κουτούπομα, το οποίο κοστίζει απλώς την "παρενόχληση" του επιβάτη.
Και το μόνο όπλο που μπορώ να σκεφτώ, ελλείψη μόρφωσης σε νομικό επίπεδο, έναντι τέτοιον καταστάσεων είναι το γέλιο. Γιατί το γέλιο τους ενοχλεί και αν συνδυαστεί με ειρωνία σε "ευγενική" μορφή, τους σπάει τα νεύρα.
Και σκέψου ότι τέτοιας μορφής σωματικός έλεγχος μπορεί να προκαλεί και τα θρησκευτικά ήθη και πάνω από όλα την αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου. Προσωπικά με ενοχλεί η εξουσία που επιδεικνύουν πάνω σου.
Εναλλακτικά μπορεί ο κόσμος να ταξιδεύει σε ζευγάρια και όποτε γίνεται έλεγχος ο ένας να βιντεοσκοπεί τον έλεγχο του άλλου ώστε να ξέρει ο υπάλληλος ότι αν το παρακάνει η μύνηση που θα του γίνει δε θα έχει ιδιαίτερο πρόβλημα να αποβεί εις βάρος του με τέτοια δεδομένα.
Post a Comment
<< Home