iPod sessions II

The Horrors - Μπόλικες κιθάρες από τα 60s και κάτι λίγα ντραμς και φωνητικά από τα 90s μας δίνουν κάτι που δεν ανήκει ούτε στη μία ούτε στην άλλη δεκαετία. τώρα αν αυτό είναι ωραίο καθορίζεται ανα πάσα στιγμή από το που ακριβώς βρίσκομαι στην ταλάντωση. Κοινώς, καλά ξεμπερδέματα. Πάντως περνάει άνετα την πρώτη ακρόαση πράγμα που είναι τουλάχιστον ύποπτο.



Joanna Newsom - Αν η Lorena McKennit ήταν τώρα 19 και έπρεπε να γράψει στίχους κάπως έτσι θα της βγαίνανε. Βάρδος με τη μεσαιωνική έννοια του όρου είναι από τα αξιοσημείωτα παραδείγματα καλλιτέχνη που φλυαρεί ακατάσχετα πάνω στη μουσική χωρίς να ραπάρει και με ελάχιστα ρεφρέν τα οποία δεν είναι πραγματικά ρεφρέν. Ένας δίσκος με πέντε δεκάλεπτα όχι και τόσο ραδιοφωνικά κομμάτια.



Junior Boys - Εντυπωσιακό minimal πάνω από απαλά φωνητικά - ότι πιο μοντέρνο άκουσα εδώ και καιρό που να θυμίζει 80s. Όχι και ο πιο ενθουσιώδης ήχος με τη μελωδία δυστυχώς να έχει χαθεί κάπου κάτω από τα πλήκτρα. Επομένως, ναι στην ατμόσφαιρα, όχι στην ψυχεδέλεια, μπορεί και στη βαρεμάρα. Μια σκάλα πιο πάνω να ήταν μόνο...