Μικρά καθημερινά μαθήματα 1/3
Το πρόβλημα με το να ξεκινάς κάθε τόσο σε ένα νέο πεδίο (δηλαδή να δοκιμάζεις νέα πράγματα) είναι ότι υπάρχει πολύς κόσμος (ή απλα ο εαυτός σου και το γεγονός ότι μόλις ξεκινάς) που απαιτεί να κάνεις τη "λάντζα". Πράγμα που συμβαίνει.
Από μία άλλη μεριά, η περίοδος χάριτος που σου δίνουν οι ανώτεροι (αλλά κι ο εαυτός σου) όταν ξεκινάς κάπου από την αρχή είναι απελευθερωτική και ανανεωτική όσο τίποτα άλλο.
Από ακόμα μία μεριά, αν ξεκινάς να χτίζεις πολλά πυργάκια, κανένα δεν υψώνεται ιδιαίτερα πολύ. Έχεις πολλά όμως.
Από μια άλλη ακόμα μεριά, είναι απαραίτητο να υπάρχουν αυτοί που κάνουν τη λάντζα (πχ λεπτομερή ή βαρετή ή επαναλαμβανόμενη δουλειά) μιας και όσο και να εξελιχθούν τα τεχνικά μέσα πάντα υπάρχουν τέτοιου είδους δουλειές. Μπορεί να εξελίσσονται από το να ψάχνεις στη χαρτούρα στο να δίνεις SQL queries αλλά δεν εκλείπουν. Είναι τα συνεκτικά στοιχεία με τα οποία συνθέτονται και δημιουργούνται τα συνολικότερα αποτελέσματα.
Ένα παρεπόμενο των παραπάνω, είναι η υπερεκτιμημένη αξία του διαλείμματος. Μπορεί να σου ξελαμπικάρει το μυαλό αλλά ο όγκος και η τετριμένη φύση της δουλειάς απλά απαιτεί εργατοώρες κατά βάση. Το διάλειμμα σου δίνει ξεκούραση και σου επιτρέπει να δεις μια άλλη προοπτική - αλλά χρειάζεσαι και μπορείς να χρησιμοποιήσεις την πρώτη πολύ περισσότερο από τη δεύτερη. Δεν είμαι υπέρ των καταναγκαστικών έργων αλλά δε βλέπω πολύ αξία στη φράση 'δε μπορώ να δουλέψω τώρα θα το ξαναπιάσω σε 3 ώρες'* για τις περιπτώσεις για τις οποίες γράφω τώρα.
Αυτά αλλάζουν καθώς ανεβαίνει κανείς στην ιεραρχία της 'εργασιακής αλυσίδας'. Όσο πιο 'επιτελικές' αποφάσεις χρειάζεται να πάρεις, όσο πιο συνθετικός (managerial;) είναι ο ρόλος σου τόσο πιο πολύ επωφελείσαι από το διάλειμμα για να δεις τα πράγματα αλλιώς. Αυτό προϋποθέτει όμως ότι υπάρχουν 'υποτακτικοί' από κάτω σου που παράγουν σε μόνιμη βάση ερεθίσματα ή δεδομένα για σένα να τα συνδιάσεις.
*Ο αντίλογος σε αυτό είναι ότι μετά από 3 ώρες μπορεί να ανακαλύψεις έναν αποδοτικότερο τρόπο να κάνεις την επαναλαμβανόμενη δουλειά. Αλλά αυτό το θεωρώ σπάνια ουσιαστικά αποδοτικότερο.
Labels: work
1 Comments:
Συμφωνώ απόλυτα: όταν η δουλειά είναι τετριμμένη, αυτό που ωφελεί είναι να βάζεις το κεφάλι κάτω και να μην το σηκώνεις μέχρι να τελειώσεις ή μέχρι εξαντλήσεως.
Και έχω σχηματίσει την άποψη ότι αυτό δεν είναι ένα από τα δυνατά σημεία των Ελλήνων (#1: Ασιάτες).
Post a Comment
<< Home