«Μετανοείτε.»

Φώναζαν οι πιστοί της γνώσης, καθώς εισέβαλαν στο εδώ και χρόνια κατειλημμένο από τους λάτρεις του Θεού χώρο του ναού τους. «Ιερόσυλοι», γρύλιζαν, «χτίζουμε εμείς εργαστήρια στις εκκλησίες σας;» Ανέτρεπαν τραπέζια και έδιωχναν τους προσκυνητές εικόνων. «Έξω ο σκοταδισμός από το ναό του φωτός.» Τα μαλλιά και τα γένια τους ανέμιζαν, σταγόνες φρίκης έσταζαν από τα στόματά τους. «Τι κάνετε εσείς στον οίκο της γνώσης;»

Μα σκιές μαζεύτηκαν τριγύρω, φωνάζοντας «Ντροπή», γραμματείς και φαρισαίοι, αποκαλούμενοι προστάτες και φύλακες του ναού. Πίσω τους διακρίνονταν οι κάργες με τα λευκά ράμφη που έκραζαν το δικό τους «Μετανοείτε». Ο ήλιος καλύφθη από τις φτερούγες τους, οι εικόνες στρεβλώθηκαν, οι λέξεις αποκαθηλώθηκαν και το στερέωμα εταράχθη. «Παύσατε το άσυλο της γνώσης» έκραξαν οι σκιές, «εδώ είναι ο τόπος του σκότους.» και η τάξη αποκαταστάθη.