Heaven is an infinite amount of time

Αυτό το Σαβ/κο είχα πει ότι θα κάνω πολλά αλλά με κάποιο παράξενο τρόπο όπως συμβαίνει πάντα κατάφερα ένα κλάσμα τους μόνο. Επιπλέον ξεκίνησε κάτι που μοιάζει με την αλλεργία μου (ναι, τον Ιούνιο, έτσι για να μου σπάσει τον τσαμπουκά) - αλλά μπορεί και να είναι ένα απλό κρύωμα. Φταρνίσματα, βαρύ κεφάλι, τρέχουσα μύτη και πονεμένα μάτια. Ώραία...

Το Glastonbury πλησιάζει απειλητικά και σήμερα πήγα και αγόρασα σκηνή. Ήρθανε και κάτι φίλοι μου και τη στήσαμε δοκιμαστικά. Η όλη διαδικασία με έβαλε σε ρυθμό φεστιβάλ και η λίστα με το τι χρειάζομαι είναι έτοιμη - την Τρίτη προμηνύεται σουπερμάρκετ για προμήθειες. Ναι, 2 βδομάδες πριν - για να μου φύγει η πρεμούρα;-). Μετά μένει μόνο το εισιτήριο για να πάω εκεί αλλά αυτό από αύριο που θα λάβω περισσότερες πληροφορίες από το φίλο με τον οποίο θα κατεβούμε. Κοιτάω τόσο πολύ μπροστά για αυτό (So looking forward to it)! Θα επιχειρήσω να κρατήσω όσο πιο λεπτομερές ημερολόγιο μπορώ, το οποίο θα μεταφερθεί δεόντως εδώ - μέρος του τουλάχιστον. Λέμε τώρα...

Τις τελευταίες δυο μέρες έδωσα πάνω από 80 λίρες για κομιξ. Νεοαποκτηθείς τίτλοι:
The Big Fat Kill - Frank Miller. Καταβροχθισθέν ήδη και "κλείσαμε συλλογή" έτσι από τη σειρά Sin City - πανέτοιμοι για την ταινία. Απίστευτα ατμοσφαρικό και βοήθησε που θυμόμουν έστω κάπως αμυδρά τα προηγούμενα.
Rose Black: Book One. Πάει και αυτό, μ' άρεσε αν και πάνω από τη κορυφή (over the top). Θα πάρω και τα υπόλοιπα εν καιρώ ίσως. Μια περίπου βρικολάκισσα (ή μήπως όχι;) στις υπηρεσίες της Αυτού Μεγαλειότητας. Ελαφρύ αλλά διασκεδαστικό.
Hellblazer - Original Sins. Ο κος J. Constantine στις παλιές του περιπέτειες. Διάβασα τα δύο πρώτα τεύχη. Αν και το καλλιτεχνικό κομμάτι δε με πολυεντυπωσίασε (ήταν και κάμποσα χρόνια πίσω βέβαια όταν πρωτοβγήκε) το παράλληλο σύμπαν με την ακριβώς κατάλληλη δόση μαγείας παραμένει πολύ ελκυστικός τόπος για τη φαντασία μας.
Nowheresville. Όταν το μπιτ συναντάει τα κόμιξ. Αξυρισιές, τσιγάρα και πέτσινα. Drugs και δρόμοι ενδεχομένως. Μιας και έχω εξαντλήσει τη λογοτεχνία των μπιτ συγγραφέων (ναι, αμέ πως...) είπα να δω πόσο ενδιαφέρον θα 'ναι αυτό...
Better living through crime. Μια απρόσμενη συνεργασία στην Αμερική στις αρχές του αιώνα με γκάνγκστερ, οργανωμένο έγκλημα και τα συνηθισμένα (ελπίζω όχι δηλαδή). Γάλλοι συγγραφείς(!).
Mystery Play. Φόνος σε μια μικρή Αγγλική πόλη εν μέσω μιας θεατρικής παράστασης θρησκευτικού περιεχομένου. Θολό artwork αλλά δε θα είμαι προκατειλημμένος. Καμιά φορά αυτά τα απλά θέματα, χωρις σουπερήρωες και μεταφυσικό σε κάνουν και βάζεις ερωτήματα και να δεις τα πράγματα κάπως αλλιώς. Για μας τους ρηχούς που δε μπορούμε, δε θέλουμε ή "γεράσαμε" για να διαβάσουμε τους Ρώσους (800 σελίδες+) ή ακόμα και την Ασκητική και τα θέλουμε σε εικόνες.

Έκανα catch-up και στα νέα που είχαν μαζευτεί στον aggregator το Σαβ/κο. Παρόλο που μου πήρε 2 ώρες, από εδώ και πέρα - αν δε το αφήνω να ξεφύγει - δε θα πρέπει να παίρνει πολύ. Λένε πως με τη νέα αυτή τεχνολογία μπορείς να αφιερώνεις λιγότερο χρόνο στο Δίκτυο για ενημέρωση αλλά τελικά αυξάνεις την πληροφορία που (πιστεύεις ότι) σε ενδιαφέρει και τελικά πάλι αφιερώνεις υπερβολικά πολύ χρόνο. Μια-ή-άλλη κοινως.

A! Επίσης να πω ότι έχω ξεκινήσει να μαζεύω όλα τα ελληνικά ιστολόγια σε ένα OPML αρχείο - δούλεψα λίγο και σε αυτό αυτές τις μέρες. Όποτε αυτό είναι έτοιμο θα το σηκώσω εδώ. Η κυριότερη δυσκολία είναι ότι καμια 20αριά ιστολόγια απλά δεν υποστηρίζουν syndication - είτε στο κύριο κείμενο τους, είτε (και) στα σχόλια τους. Η οποία δυσκολία προβλέπεται να μείνει και άλυτη ελλείψει χρόνου για εφαρμογή μιας μεθοδικής λύσης - βλ. scraping. Ευτυχώς τα περισσότερα από αυτά τα ιστολόγια έχουν πάψει να ανανεώνονται.

Είχα σκοπό να μεταφέρω κάποιες από τις σημειώσεις μου που έχω κάνει στο "πρόχειρό" εδώ, αλλά δε ξέρω αν θα το κάνω απόψε και, αν όχι, πότε τελικά. Άρχισε να κάνει και μια πείνα 3 παρά κιόλας... Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια...