Άλλο ένα γρήγορο post...

... που εμφανίστηκε από το πουθενά. Μιας και πριν λίγες μέρες έγινε λόγος για χαζά κάθετος αστεία flash, ιδού μερικοί σύνδεσμοι ακόμα στο ίδιο μήκος κύματος.

Καταρχήν, αξιαγάπητα αρκουδάκια (χε...) με θανατικές ποινές.

Από εδώ ξεχώρισα τη σειρά salad fingers από την οποία για κάποιο λόγο δε μπόρεσα να τελειώσω το 4ο επεισόδιο... Πολύ παράξενα... Σχεδόν διεστραμμένα... Το Panathinaikos bear επίσης δίνει μια άλλη διάσταση - σουρεαλισμός, όχι αστεία...

Αν όλα αυτά φαίνονται χάσιμο χρόνου, μπορεί να είναι κι έτσι. Μου θύμισαν όμως αυτό - που σίγουρα δεν είναι... Από όλο το post, ας μείνει αυτό...

(Θέλω να σηκώσω και λίγο υλικό από το Σαβ/κο. Που θα μου πάει θα βρω χρόνο...)

Πόσο geek είστε;

Γρήγορο post... Ιδού το απόλυτο τέστ... Από τις διαδηλώσεις (που συμβαίνουν εμ... τώρα) κατά του Μπους στις επερχόμενες εκλογές στην Αμερική. Όποιος το κατάλαβε και πολλώ δε γέλασε κιόλας, join the club...

Τύποι συνεργατών

(Disclaimer: ακολουθεί γκρίνια)

Υποθέτω αυτό το post μπορεί να αποτελέσει βάση για ολόκληρο άρθρο ή και αφιέρωμα σε περιοδικό ποικίλης ύλης (αν δεν έχει ήδη γίνει) αλλά ας αρκεστώ να γράψω 2-3 περιπτώσεις που μου ήρθαν έτσι πρόχειρα-πρόχειρα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τον κ. Dilbert οφείλεται στη χρόνια εμβάθυνση στα καρέ του.

Α)Ο Αισιόδοξος. Εξ ορισμού είναι ο δεύτερος πιο κοντινός σε απόσταση στο γραφείο που κάθεσαι. Για αυτόν όλα δουλεύουν μια χαρά, η δουλειά βγαίνει αβίαστα και με τις όποιες σκοπέλους να ξεπερνιούνται χωρίς προβλήματα. Τα πάντα είναι απλώς θέμα χρόνου πριν διεκπεραιωθούν. Αν αυτός συνδιάζεται και με τον Φλύαρο (βλ. παρακάτω) δε χρειάζεται να τον ρωτήσεις πόσο καλά πάνε όλα - στο λέει από μόνος του σε τακτά χρονικά διαστήματα (δυο φορές τη μέρα). Η πιο light εκδοχή του είναι πιο εσωστρεφής και ως εκ τούτου λιγότερο αφόρητος αλλά αν είναι να πιάσεις κουβέντα, καλά θα κάνεις να ξέρεις τι να αποφύγεις...

Β)Ο Φλύαρος. Αυτός έχει πάντα το πιο κοντινό γραφείο ώστε να είναι σίγουρο ότι δεν μπορείς να μην τον ακούσεις και μιλάει τουλάχιστον μια φορά τη μέρα στο τηλέφωνο με τη γυναίκα του, τα παιδιά του, το δικηγόρο του κλπ κλπ. Έχει την τάση να πετάει έξυπνες ατάκες περνώντας πίσω σου πάνω που πας να συγκεντρωθείς. Συχνά επίσης έχει την απάντηση για τα πάντα και το κυριότερο έχει προετοιμασμένη και την ερώτηση.

Γ)Ο Πλάνητας. Παρόλο που έχει όλες τις δυνατότητες να μην είναι ενοχλητικός (είναι ήσυχος, δεν είναι φορτικός ή πολύξερος κλπ κλπ) κουράζεται εύκολα. Και τι πιο φυσικό από το να κάνει μια βολτούλα ανάμεσα στα cubicles να ξελαμπικάρει; Βοηθάει να αλλάζεις παραστάσεις και τον κάνει και πιο αποδοτικό. Άσε που το συστήνουν και οι γιατροί. Επιπλέον, μας σπάει και τα νεύρα πανω κάτω κάθε τρεις και λίγο σαν το φάντασμα.

Αυτά μάλλον με κατατάσσουν στο (Δ) - Γκρινιάρης.

Το τέλος των χορών

Διαβάζω τις προγραμματικές δηλώσεις για την τελετή λήξης. Προμηνύεται εντυπωσιακή και αν κρίνω από την τελετή έναρξης θα είναι. Δε μπόρεσα όμως να μην προσέξω την παρουσία μερικών καλλιτεχνών οι οποίοι "παίζουν στάνταρ" σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις (αν μπορούν να μπουν οι Ολυμπιακοί στην ίδια κατηγορία με κάτι άλλο). Νταλάρας (ουδέν σχόλιο), Πρωτοψάλτη, Σαββόπουλος όλοι όπου γάμος και γιορτή - ίσως να κάνω και λάθος βέβαια.

Και φυσικά Ρουβάς. Όταν έτυχε να βρεθώ στα πάτρια εδάφη πριν λίγες μέρες, το μάτι μου πήρε ένα τύπο σε μια βέσπα με ένα μαύρο μπλουζάκι που έλεγε "Βαρέθηκα τον Σάκη" και δίπλα ξεκίναγε ένα www. που δεν πρόλαβα να δω (οποιαδήποτε βοήθεια επί τούτου ευπρόσδεκτη). Κάπως έτσι.

Από την άλλη βέβαια, η μουσική του Χατζιδάκι όσες πολλές φορές και να ακουστεί ούτε τη χορταίνει ούτε τη βαριέται κανείς. Αν είναι κάτι που έχει θέση σε αυτή τη τελετή σαν ιδέα αυτή είναι σίγουρα. Άραγε τι γνώμη θα είχε ο Χ. για το Ρουβά αν ζούσε; Χε.

Άλλες σκέψεις μου επί του εγχειρήματος:
-Άραγε ο Νταλάρας θα συναγωνιστούν με τη Μαρινέλα στη φωνητική δεινότητα και σε αυτή τη περίπτωση;
-Φαντάζομαι μήνες πριν σκηνή με τις Αγγελοπούλου-Μπακογιάννη να μαλλιοτραβιούνται, τον Ρογκ να χασκογελάει σε μια γωνία και τον Παπαϊωάννου σε ρόλο διαμεσολαβητή "Βρε κορίτσια, βρε κορίτσια να τα βρούμε... Λοιπόν, έχω μια ιδέα... Τι θα λέγατε να πούμε η Γιάννα να μιλήσει στην τελετή έναρξης και η Ντόρα στην τελετή λήξης; Εντάξει έτσι; Και ο Ζακ θα μιλήσει και στις δύο και δε θα 'ναι κανείς στεναχωρημένος... Τι λέτε;"

ΥΓ Όλα αυτά ανεξάρτητα από το καλλιτεχνικό ανάστημα των εν λόγω ανθρώπων το οποίο δε μπορεί να παραγνωριστεί - απλά το διαχωρίζω ελαφρώς από την παρουσία τους στα θεάματα.

Τι ήχο βγάζει μια πόλη...

...όταν δεν είναι κανείς εκεί να την ακούσει;

Κυριακή, δεκαπενταύγουστος και η ολυμπιακή ποδηλατοδρομία εν εξελίξει. Μπορείς σχεδόν να φανταστείς το ολοκαύτωμα που προηγήθηκε και άδειασε την πόλη...




Tα περιστέρια εκδικούνται...


... τον καλλωπισμό των Εξαρχείων:


Άπλετος χώρος:




Κι ύστερα ήρθαν οι ποδηλάτες:

Πώς ένιωσες όταν...;

Αποτυχημένη άσκηση αντανακλαστικών, πανικόβλητο (άνευ έτερον) ήμισυ κουνέλι ή θεωρία της εξέλιξης καθοδόν; Ο θόρυβος ήταν ανατριχιαστικός πάντως...

Εγώ γέλασα πάντως...

Παει ο Ψαραντώνης στην Αθήνα και καθώς οδηγούσε μπαίνει σε έναν μονόδρομο, τον σταματάει ο αστυνομικός που ήταν παρακάτω και του λέει:
Α: Που πατε κύριε, δεν βλέπετε ότι απαγορεύεται;
Ψ: Γιάντα μωρέ σύντεκνε σφουγγαρισμένα έχετε;

http://www.subservientchicken.com/

Λοιπόν αυτό πρέπει να είναι το πιο τρομακτικό και παράξενο πράγμα που έχω δει στο Διαδίκτυο. Ή αυτό ή είμαι πολύ αφελής και κάτι μου διέφυγε. Σοκ...

Ένα παράξενο πράγμα ε;

Μόλις είχα γράψει το προηγούμενο post και εμφανίστηκε το παραπάνω νέο στην οθόνη μου.
Σύμφωνα με αυτό (και την περίπου ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων που το ακολουθεί) υπάρχει μια σκέψη να διορθώνονται γραπτά όχι από καθηγητές/δασκάλους αλλά από υπολογιστές. Και δεν αναφέρομαι σε πολλαπλής επιλογής (το οποίο γίνεται και είναι δύσκολο να φέρει κανείς αντίρρηση) αλλά σε εκθέσεις ιδεών από μαθητές με ηλικίες αντίστοιχες του λυκείου και γυμνασίου αλλά και για εισαγωγή σε Πανεπιστήμια.

Παρόλο που δεν είναι ακριβώς ξεκάθαρο σε πιο επίπεδο η τεχνολογία υπάρχει αυτή τη στιγμή, δεν είναι πολύ μακριά το ενδεχόμενο να γίνουν πράξη όλα αυτά. Και για το ενδεχόμενο απλώς είναι πολλά που μπορούν να γραφτούν. Για παράδειγμα, κατά πόσο θα είναι δυνατό να "προαναλυθεί" το σύστημα ώστε κάποιος που πάρει το τεστ μερικές φορές (ή δει τα προηγούμενα τεστ και τη βαθμολογία που πήραν το καθένα) να μπορεί να καταλάβει πως λειτουργεί και να πάει καλά σε ένα διαγώνισμα γράφοντας επίτηδες γραμματικά και συντακτικά σωστές προτάσεις που δε θα βγάζουν κανένα νόημα όμως [βλ. "Τα μαθηματικά είναι πράσινα" (c)];

Στο ίδιο μήκος κύματος, το λογισμικο αυτό θα είναι "ανοιχτό" ή κώδικας τα δικαιώματα του οποίου θα μπορεί να αγοράσει και χρησιμοποιήσει ένα σχολείο/πανεπιστήμιο; Στη πρώτη περίπτωση το προηγούμενο σενάριο της ανάλυσης θα είναι τετριμμένο - ειδικά μετά από την βοήθεια των αναμφισβήτα άπειρων καλοθελητών που θα ενσκύψουν στο ζήτημα. Στη δεύτερη περίπτωση το να καταλάβει κανείς πως λειτουργεί ένα πρόγραμμα διόρθωσης θα είναι πιο δύσκολο - όσο το να κατάλαβεις πως λειτουργούν τα Windows περίπου (που μου θυμίζει διάφορα θέματα αξιοπιστίας, ακρίβειας αποτελεσμάτων κλπ κλπ - τουλάχιστον όμως θα είναι αισθητικά ωραίο πακέτο). Μπορεί δηλαδή το να γίνει δεκτός κάποιος σε ένα Πάν/μιο να είναι αντίστοιχο του σημερινού να αποκτήσει πρόσβαση σε έναν υπολογιστή.

Ακόμα και αν ένα πρόγραμμα "μάθει" διορθώνοντας μαζί με ανθρώπους τα εκατομμύρια κείμενα που αναφέρει το άρθρο μου φαίνεται πραγματικά εκπληκτικό ότι κάτι τέτοιο δουλεύει με ποσοστά επιτυχίας άνω του 85%. Θα πρέπει να πειστώ με τρανταχτά επιχειρήματα - κάτι παραπάνω από απλώς ένα τεστ Turing. Αν το ζήτημα είναι να διορθώνονται σωστά (αντί για απλώς γρήγορα) τα γραπτά, κάτι τέτοιο θα είναι πολύ δύσκολο όμως.

Φυσικά, τα παραπάνω ισχύουν μόνο για τα Αγγλικά. Κάθε γλώσσα θα πρέπει να έχει το δικό της πακέτο και φαντάζομαι ότι όσο απομακρύνεται κανείς από τις "δυτικές" γλώσσες τα πράγματα θα γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα. Αν κρίνει κανείς μάλιστα από τα επίπεδα των αυτοματοποιημένων μεταφράσεων, ο στόχος απέχει πολύ ακόμα από το να πραγματοποιηθεί.

Ο αντίλογος είναι ίσως ότι και το τωρινό σύστημα με την εξ ολοκλήρου ανθρώπινη εξέταση κάθε άλλο παρά τέλειο είναι. Τουλάχιστον όμως όπως έχουν τα πράγματα τώρα μπορείς να ελπίζεις ότι θα πέσεις σε έναν εξεταστή που θα είναι αρκετά ευαίσθητος να πιάσει τον τυχόν ιδιαίτερο τρόπο έκφρασης σου. Κάτι που είναι πολύ εύκολο να προσπεραστεί ως στατιστική ανωμαλία στο μοντέλο με το οποίο θα έχει προγραμματιστεί το πακέτο διόρθωσης. Άραγε τα παραπάνω τι βαθμό θα έπαιρναν;

The stars are in position...

... και τα κομμάτια παίρνουν σιγά σιγά τις θέσεις τους. Ή αλλιώς ο εσωτερικός εξεταστής ορίστηκε (απλώς o διευθυντής του αστεροσκοπείου) και τα άτομα από τα οποία θα επιλεγεί ο εξωτερικός εξεταστής έχουν περιοριστεί στα τρία.

Το σχετικό ανέκδοτο έχει ως εξής:

Η αλεπού κόβει βόλτες στο δάσος και βλέπει το λαγό να γράφει στο laptop κάτω από ένα δεντράκι.
-Καλημέρα λαγέ. Τι γράφεις;
-Το διδακτορικό μου.
(γέλια η αλεπού)
-Και τι θέμα έχεις;
-Πως ο λαγός είναι ανώτερος στη τροφική αλυσίδα από την αλεπού.
-Με δουλεύεις, γίνονται αυτά τα πράγματα;
-Έλα να σου δείξω.
Πράγματι, προχωρούν προς μια κοντινή σπηλιά, μπαίνουν μέσα, ακούγονται θόρυβοι πανικού και μετά ησυχία. Στο τέλος βγαίνει μόνος του ο λαγός, κάθεται και συνεχίζει το γράψιμο.
Περνάει αργότερα ο λύκος.
-Καλημέρα λαγέ. Τι γράφεις;
-Το διδακτορικό μου.
(γέλια ο λύκος μέχρι δακρύων)
-Και τι θέμα έχεις;
-Πως ο λαγός είναι ανώτερος στη τροφική αλυσίδα από το λύκο.
-Με δουλεύεις, πρέπει να στο κόψουν το διδακτορικό.
-Έλα να σου δείξω.
Ξανά το ίδιο σκηνικό, μπαίνουν στη σπηλιά και μετά από το σχετικό σαματά και τη νεκρική σιγή βγαίνει ο λαγός cool όπως πάντα.
Μετά έρχεται ένας άλλος λαγός.
-Καλημέρα λαγέ. Τι γράφεις;
-Το διδακτορικό μου.
-Και τι θέμα έχεις;
-Πως ο λαγός είναι ανώτερος στη τροφική αλυσίδα από όλα τα άλλα ζώα.
-Καλά με δουλεύεις; Πώς γίνεται αυτό;
-Έλα να σου δείξω.
Πάνε πάλι στη σπηλιά και όπως πλησιάζουν βλέπουν βήματα ζώων να μπαίνουν και να μη βγαίνουν και κόκαλα σκορπισμένα παντού. Στο βάθος βλέπουν ένα λιοντάρι να κάθεται σε ένα λόφο απο κόκκαλα και να γλείφει κάτι κόκκαλα λύκου.
Ηθικό δίδαγμα: Δεν έχει σημασία τι γράφεις στο διδακτορικό σου. Δεν έχει σημασία πόσο καιρό θα σου πάρει να το τελειώσεις. Δεν έχει σημασία το ποιος είσαι. Δεν έχει σημασία το πόση δουλειά έχεις κάνει. Σημασία έχει ποιος είναι ο εξωτερικός εξεταστής.

Καμία πίεση.