Κνωσσός: μια φωτογραφία
Το παλάτι της Κνωσσού κτίστηκε περίπου 4000 χρόνια πριν. Πριν από ένα αιώνα, ο Σερ Άρθουρ Έβανς ανέσκαψε, αναστήλωσε και διατύπωσε τις θεωρίες του για το χώρο (οι οποίες είναι αυτές που ακόμα αναγράφονται στις ενημερωτικές πινακίδες του παλατιού, σαν να μην έχει ασχοληθεί κανείς έκτοτε). "Ο Σκουπιδοτενεκές"
ΥΓ. Πλάκα-πλάκα, ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσσού ήταν ο πιο οργανωμένος και περιποιημένος από αυτούς που επισκέφθηκα φέτος.
Γιατί όμως, ρε φίλε, τον κάρφωσες το σκουπιδοτενεκέ στη μέση των "αρχαίων"? Οι περιφερειακοί διάδρομοι που είναι για τους επισκέπτες δε σου έκαναν?
Κι ας πούμε ότι εσύ την έκανες την κουταμάρα. Δε βρίσκεται ένας βλογημένος να τον βγάλει από εκεί?
Αναρτήθηκε από Thrass στις 7/16/2005 02:51:00 AM
4 Comments:
Έχει και στη Γλυφάδα σκουπιδοτενεκέδες?!
Sorry, όπου πήγα, πήγα. Δεν έχω γράψει ακόμα για Σούνιο, Πάρο και Θεσσαλονίκη παρεμπιπτόντως, αλλά κρίνω πως μάλλον αρκετά έγραψα περί διακοπών. Είναι καιρός να επιστρέψω στα συνήθη εσωστρεφή κείμενά μου. (Τώρα που το σκέφτομαι, είναι λίγο κρίμα να μη γράψω για τα υπέροχα μουσεία της Θεσσαλονίκης, αλλά δε μου έρχονται εύκολα οι λέξεις, όταν έχω να πω κάτι θετικό. Βλέπουμε...)
" ...δε μου έρχονται εύκολα οι λέξεις, όταν έχω να πω κάτι θετικό..."
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ε αμάν πια! αγαπητέ Thrass μην το πάρεις προσωπικά, αλλά έχω βαρεθεί τη γκρίνια! λάθος, άλλαξα γνώμη, πάρτο προσωπικά!
νομίζω ότι είναι ένα ουσιώδες χαρακτηριστικό των περισσότερων Ελλήνων, όπως αυτά που -σωστά- αναδεικνύεις. όποιος γκρινιάζει ας κάνει κάτι για να βελτιώσει την κατάσταση. Και αν δεν μπορεί να το κάνει πάντα ο ίδιος, τουλάχιστον ας δείχνει μια φορά πως επικροτεί όταν κάτι γίνεται σωστά. Για να επαναληφθεί.
Όταν η γκρίνια και τα παράπονα αποτελούν τον κανόνα, η επιβράβευση και η ανάδειξη των επιτυχημένων παραδειγμάτων, λειτουργεί πολλαπλάσια θετικά.
νομίζω ότι είναι ένα ουσιώδες χαρακτηριστικό των περισσότερων Ελλήνων, όπως αυτά που -σωστά- αναδεικνύεις. όποιος γκρινιάζει ας κάνει κάτι για να βελτιώσει την κατάσταση.
Αυτό το κάλυψα ανεβάζοντας τη φωτογραφία στο blog, σωστά? Γιατί δε βλέπω τι άλλο θα μπορούσα να κάνω.
Και αν δεν μπορεί να το κάνει πάντα ο ίδιος, τουλάχιστον ας δείχνει μια φορά πως επικροτεί όταν κάτι γίνεται σωστά. Για να επαναληφθεί.
Χμ, εδώ είναι που σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά, Εve. Δε θεωρώ ότι τα "μπράβο" είναι απαραίτητα για να γίνει μια δουλειά σωστά (ή τουλάχιστο δε θα έπρεπε να είναι- όσον αφορά στους ενήλικες, βέβαια).
Πρακτικά μπορεί να έχεις δίκιο, ιδίως για τα δεδομένα αυτής της χώρας. Αυτό δεν αλλάζει πάντως το γεγονός ότι δυσκολεύομαι να αποδίδω εύσημα (όπως επίσης δε μ'αρέσει να είμαι ο αποδέκτης αυτών).
Αν καταφέρω να συντάξω μια παράγραφο για τα μουσεία της Θεσσαλονίκης, θα την "ανεβάσω". Το σίγουρο είναι πως στο τέλος θα είμαι ιδρωένος και αποκαμωμένος...
Χεχε.. χαίρομαι που δεν θύμωσες. Ο τόνος μου ήταν λιγάκι απότομος και ίσως παρεξηγήσιμος στον γραπτό λόγο.
Η γκρίνια κρίνεται εκ του αποτελέμσατος. Και ως τέτοια δεν έχω δει να έχει φέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα μέχρι τώρα. Κατά την γνώμη μου, οι ενήλικες (και οι ανήλικες, δεν είναι πάντα θέμα ηλικίας) δεν θέλουν μόνο κράξιμο για να πάρουν μπροστά, εκτός να είναι δυσλειτουργικοί. Ένας πιο ισορροπημένος δρόμος νομίζω είναι καλύτερος. Να είμαστε αυστηροί και με υψηλά standards, αλλά όπως αναδεικνύουμε το λάθος, ας αναδεικνύουμε και το σωστό. Δεν κοστίζει περισσότερο από το να αναδεικνείεις τις πατάτες και επίσης, σου δείχνει και ένα στόχο. Η αναγνώριση του σφάλματος είναι το πρώτο βήμα. Η συγκεκριμενοποίηση ενός στόχου είναι όμως το επόμενο. Και συχνά αυτό που σε παρακινεί. Χωρίς όνειρα και στόχους που θα ήμασταν άλλωστε?
Δεν στα λέω όλα αυτά φυσικά για να αποκαμωθείς γράφοντας κάτι καλό για τα μουσεία της Θεσσαλονίκης. Στο blog γράφουμε ό,τι γουστάρουμε, όποτε το γουστάρουμε.
Post a Comment
<< Home