Τώρα που καταλάγιασε η σκόνη…

…θυμήθηκα ότι επί Σουφλιά συμπληρώσαμε ερωτηματολόγια ως μαθητές για το τι θα θέλαμε να διδασκόμαστε. Από τα ερωτηματολόγια αυτά προέκυπτε καθαρά ότι η νεολαία τότε ζητούσε τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής από το γυμνάσιο, αλλά και τη δημιουργία μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Το πρώτο πραγματοποιήθηκε, αλλά το δεύτερο θεωρήθηκε μάλλον ως ανωριμότητα εκ μέρους των μαθητών και έμεινε ως αίτημα στα ερωτηματολόγια.

Μετά από μια δεκαετία και κάτι σκέφτομαι ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ήταν το πιο ουσιαστικό αίτημά μας τότε. Η κοινωνία τρέχει πολύ πιο γρήγορα από ότι θα ήθελαν οι «ώριμοι». Τα παιδιά «διαπαιδαγωγούνται» από μόνα τους και ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι τα έχουν μάθει αλλιώς από ότι θα θέλαμε. Αντί να μάθουμε τα παιδιά τι είναι πέος, τι είναι αιδοίο, τι είναι η σεξουαλική πράξη, τους ζαλίζουμε στο μάθημα με φύλλα συκής και το μήλο της Εύας, ενώ η ζωή τους ζητάει άλλα.

Όχι, η λύση δεν είναι η περιχαράκωση της γνώσης, αλλά η σωστή ενημέρωση. Δε νομίζω ότι η θρησκευτική διδαχή που γεμίζει ανθρώπους με τύψεις για τις ορμές τους είναι η υγιής απάντηση. Το να μάθουν όμως το σώμα τους και το σώμα του αντίθετου φύλλου είναι η απάντηση, και δε νομίζω ότι αυτό μπορεί να αφήνεται στο εμπόριο του σεξ να το αναλάβει, το σχολείο πρέπει να καταστεί υπεύθυνο. Το να διδαχθούν σε σχολεία τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς συμπεριλαμβάνει την εκμάθηση δημιουργίας ερωτικών σχέσεων και είναι κάτι που απαντά στις ανάγκες των μαθητών.

Το σχολείο εν κατακλείδι δεν είναι μόνο για να προσφέρει «επιστημονική» γνώση, είναι και ο χώρος που θα έπρεπε να διαμορφώνονται οι προσωπικότητες των ανθρώπων. Και η ερωτική μας διάσταση είναι πολύ σημαντικό κομμάτι μας.