Ακαταμπου
Μια φορά και ναν καιρό ήταν η χώρα του Άκαταμπου.
Στην χώρα του Άκαταμπου είχαν μια σημαία που φοβόταν τον ήλιο, που κυμάτιζε μεσίστια πάνω σε ξεραμένα πεύκα, ενώ γύρω της έκραζαν πολύχρωμοι παπαγάλοι. Είχαν και χελώνες χορευτές, που σαν άκουγαν το κρώξιμο λικνιζόντουσαν στο ρυθμό του πάνω σε σάπια σύκα.
Στην χώρα του Άκαταμπου δεν είχανε φεγγάρι, μόνο μεγάλες γυάλες με γητευτές αγγουριών μέσα. Σαν κινούσαν τον αργόσυρτο μουρμουρητό τους τα αγγούρια φθάνανε ίσα με το στόμα των Ακαταμπουτιανών. Ένα αγγούρι μπροστά στο στόμα θεωρούταν μεγάλο προνόμιο και όλοι το αποζητούσαν.
Αν εσείς βγάζετε νόημα από τα παραπάνω, τότε εγώ μπορώ να καταλάβω πώς καταφέρατε να φθάσετε αυτούς που μας κλέβουν και μας ρημάζουν στο 80% και πώς η αριστερά με 8 και 5% μιλά για ελπίδα.
Αναρτήθηκε από ggl στις 9/17/2007 02:12:00 PM
4 Comments:
Δεν είναι 80%, πόση ήταν η αποχή; Κάτι πήρε το αφτί μου για 27% (βαριέμαι να τσεκάρω), οπότε τα δυο μεγάλα κόμματα πήραν μαζί κάπου στο 65%.
Για μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, το να παίρνουν τα δυο μεγάλα κόμματα 65% δεν είναι και θρίαμβος του δικομματισμού. Μάλιστα, αν αφαιρέσεις τα ίδια τα μέλη των κομμάτων και τούς ρουσφετ-ωμένους, αμφιβάλλω αν μένει κανείς άλλος που τούς ψήφισε :)
This comment has been removed by the author.
Το τσέκαρα, αποχή 27%. Δηλαδή τα ποσοστά που πήραν τα κόμματα είναι επί τού ~73% τού εκλογικού σώματος, εκτός αν υπάρχει κάτι που δε λαμβάνω υπόψη.
Οι εκλογικοί κατάλογοι δεν έχουν εκκαθαριστεί, περιέχουν άτομα γεννηθέντα στα τέλη του 19ου, δηλαδή νεκρούς, εκτός αν στην Ελλάδα έχουμε πολλούς 100+. Η αποχή είναι πλασματική ωσότου εκσυγχρονισθούν οι κατάλογοι.
Post a Comment
<< Home