Θεσσαλονίκη: Δυο διαφημίσεις και μια δυσφήμιση.

Τελικά μετά την «γκρίνια»(...) της Eve, είπα να γράψω κι ορισμένα πράγματα για αυτά που είδα στο διήμερο που πέρασα στη Θεσσαλονίκη.

Βυζαντινό Μουσείο:
Να λοιπόν που μπορούν να στηθούν εξαιρετικά μουσεία («εξαιρετικά» τουλάχιστο για εμένα, όπως έχω πει δεν έχω μεγάλη ιδέα από μουσεία) στη χώρα μας. Καλή οργάνωση των αιθουσών, χάρτες, πολλές πληροφορίες σε πινακίδες για ό,τι βλέπουμε και επιπλέον σε κάποια αίθουσα προβαλλόταν ενημερωτική ταινία (μάλλον καλλιτεχνικής φύσεως) για τα τριγύρω εκθέματα!

Ο φωτισμός των εκθεμάτων γίνεται με χρήση μικρών φακών, τοποθετημένων σε στρατηγικά σημεία γύρω από κάθε έκθεμα, τονίζοντας έτσι την προσωπικότητα του καθενός ξεχωριστά.

Επιτέλους, ένα μουσείο στην Ελλάδα που είναι φτιαγμένο και οργανωμένο με μεράκι, από ανθρώπους που πιθανότατα υπερ-αγαπούν αυτό που κάνουν. Τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση έδωσε σε εμένα τον άσχετο. Κάπου εδώ η Θεσσαλονίκη αρχίζει να μου δικαιολογεί τον τίτλο της ως «πολιτισμική πρωτεύουσα».

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης:
Το μουσείο είναι καινούριο και λειτουργούσε μόνο μια αίθουσα, με τίτλο «Ο θησαυρός της Μακεδονίας» ή κάπως έτσι. Κοσμήματα, εργόχειρα, όπλα, κι άλλα κοσμήματα, και πολλά άλλα που δε θυμάμαι.

Για το φωτισμό των εκθεμάτων έχουν χρησιμοποιθεί οι γνωστοί γουστόζικοι φακοί που υπάρχουν και στο Βυζαντινό Μουσείο, με μια μεγάλη διαφορά όμως: κατά τα άλλα, η αίθουσα είναι κατασκότεινη!

Τι υπέροχη ιδέα! Φανταστείτε το: Μια αίθουσα κατασκότεινη και τα μόνα φώτα που υπάρχουν είναι εστιασμένα πάνω στους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Η ατμόσφαιρα δημιουργούσε αίσθημα δέους, λες και γύρω μας υπήρχαν οι πιο αμύθητοι θησαυροί του κόσμου!

Δεν ξέρω αν η ιδέα του συγκεκριμένου φωτισμού είναι original, κλεμμένη από κάποιο μουσείο του εξωτερικού ή κάποιο κοσμηματοπωλείο υπερ-πολυτελείας, αλλά αξίζει βραβείο σε όποιον πήρε την απόφαση να την υλοποιήσει.

Επιτέλους, μουσεία που σ-έ-β-ο-ντ-αι την κληρονομιά μας και τον επισκέπτη!

Roman forum:
Ανοιχτός χώρος, προς το κέντρο της πόλης. Στο χώρο δεσπόζουν μια παράγκα στο κέντρο (μην είναι καντίνα? Μην είναι η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά?) και ένα μικρό parking στην άκρη. Α, ναι, υπάρχουν και μερικά αρχαία τριγύρω.

Το ότι είναι ανοιχτός ο χώρος, δημιουργεί το εξής πρόβλημα: όλοι οι τουρίστες κοντοστέκονται, τον κοιτούν και γελάνε. Ντροπή, παιδιά.