Σημασία δεν έχει η πειθώ αλλά η πόλωση.

Όταν πρωτάκουσα αυτήν την φράση ενοχλήθηκα ιδιαίτερα, το μήνυμα της για τον ανεγκέφαλο τρόπο εξέλιξης των κοινωνιών με δυσαρεστούσε. Αυτό που ουσιαστικά έλεγε είναι ότι η επιχειρηματολογία συμβάλει ελάχιστα για να κινηθούν οι πολίτες προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, αυτό που καθορίζει την στάση τους είναι οι καταστάσεις υπό τις οποίες τίθενται οι άνθρωποι και οι οποίες τους αναγκάζουν εκ των πραγμάτων να λάβουν θέση. Δυστυχώς η ιστορία φαίνεται να προτιμά να κινείται ανεγκέφαλα.

Παράδειγμα ανεγκέφαλης κίνησης είναι τα τεκταινόμενα στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης λόγω ενός νομοσχεδίου μεταρρύθμισης το οποίο υπό άλλες συνθήκες απλά μόνο με ένα ειρωνικό μειδίαμα θα το προσπερνούσα . Ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης έχει παραλύσει εδώ και 9 μήνες ουσιαστικά. Η μόνη δικαιολογημένη κατά εμέ περίοδος παράλυσης είναι μέχρι 31/1/07, εκτός αν θέλουμε να διαμαρτυρόμαστε με τον παρόντα τρόπο μέχρι τον καιρό της αναθεώρησης. Το προτεινόμενο και τελικά ψηφισθέν νομοσχέδιο από μόνο του είναι αστεία αιτία.

Αδυνατώ να καταλάβω πώς ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει:

• κάποια θετικά, όπως την κατάργηση των ποικίλων "εκλεκτόρων" στην ψήφιση των διοικούντων στα τριτοβάθμια ιδρύματα, την δυνατότητα επιλογής συγγράμματος και τον εμπλουτισμό των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών με ειδική κρατική χρηματοδότηση.
• μερικά γελοία, όπως την εισαγωγή γραμματέα-manager για να βολευτούν κάποια "δικά τους" παιδιά και την άνευ λόγου αναγωγή των αιωνίων φοιτητών σε μείζων ζήτημα.
• και κάποια απλά επικίνδυνα σημεία λόγω ασάφειας ή προχειρότητας, όπως το περί ασύλου, όπου ένας παράξενος ορισμός αφήνει να πλανάται κάπως αόριστα το τι θεωρείται χώρος ασύλου και τι όχι, ή το φοβερό "σοβιετικού προτύπου" τετραετές αναπτυξιακό πρόγραμμα των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων, το οποίο θα βασίζεται σε ετήσιους κρατικούς προϋπολογισμούς και θα εξαρτάται από τις άγνωστες ψηφοθηρικές διαθέσεις των κυβερνήσεων για τον αριθμό των εισακτέων. Το τελευταίο απαράδεκτο πραγματοποιείται τη τελευταία δεκαετία τουλάχιστον χωρίς να λαμβάνουν οι κυβερνήσεις υπόψη τους ότι οι υποδομές των ιδρυμάτων αδυνατούν να δεχτούν τον όλο και αυξανόμενο αριθμό εισακτέων καθώς δεν υποστηρίζονται ανάλογα σε οικονομικό επίπεδο.
  

αλλά εν γένει είναι ένα τίποτα, καταφέρνει να γεννήσει τέτοιες αντιδράσεις. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι η πόλωση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που τα πράγματα έχουν αποκτήσει μια δυναμική πέραν της λογικής.

Το παράδοξο είναι ότι οι μεγάλες ρίξεις στην κοινωνική εξέλιξη προέρχονται ακριβώς από τέτοιες άνευ ουσίας αφορμές. Ίσως οι εξεγερθέντες του σήμερα να προκαλέσουν εντέλει μια θετική και χρήσιμη αλλαγή στον χώρο της τριτοβάθμιας, ίσως...