Σαββατόβραδο στο Σύνταγμα.

Στο Σύνταγμα, στην εκβολή της Ερμού, 2 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα περιμένω το 790. Τελευταία λόγω εργασίας με εξυπηρετεί πάρα πολύ αυτή η γραμμή. Δεν έχω φτάσει με κακή διάθεση, βασικά στην κοσμάρα μου είμαι βυθισμένος, αλλά αυτή η κοσμοσυρροή γύρω μου με απαγκιστρώνει. Ένας 16χρονος με ακμή και μαλλί Bon Jovi στα 80' με ρωτά για το λεωφορείο. Οι απαντήσεις μου λες και βγαίνουν από αυτόματο τηλεφωνητή. Μου την σπάει ο μικρός γιατί με αναγκάζει να επικοινωνήσω με τον έξω κόσμο.

Η κίτρινη φυλή κάνει πάρτι. Ταξί άτακτα σταθμευμένα φορτώνουν συνέχεια κόσμο και φεύγουν σαν αρπακτικά που ξεκόβουν ένα κομμάτι από το θήραμα και την κάνουν γρήγορα για να μην την μοιραστούν με τα άλλα. Αλλά εδώ το θήραμα είναι πρόθυμο, φλερτάρει με το αρπακτικό, του χώνεται κάτω από τα δόντια και το παρακαλεί.

Ο κόσμος ποικίλει από νεο-punk με εξαιρετικά χαμηλοκάβαλα παντελόνια που κρέμονται από ζώνες με καρφιά, μέχρι ώριμες μεσοαστές με ταγέρ. Το γεμάτο απορία ψιθύρισμα: "Όλοι αυτοί ταξί περιμένουν;"ενός ταγέρ, στο κουστούμι σύντροφό της, το αναγνωρίζω ακόμα και αν συνήθως δεν μπορώ να διαβάσω χείλη. Όλοι μοιάζουν απόκοσμοι, υπερβολικά στολισμένοι, σαν μια κοινωνία σε παρακμή, κάτι σαν Λουδοβίκεια αυλή.

Ο μισανθρωπισμός με κυριεύει, με άνεση θα πήγαινα να σπάσω τα φώτα της cabriolet BMW, που σταθμεύει στη στάση του λεωφορείου παράνομα μαζί με τα ταξί, και με τυφλώνει με τα εξωφρενικά δυνατά alarm της. Ίσως και τα μούτρα του μπούλη οδηγού της, που γαμάει τον αμφιβληστροειδή μου για να πάρει εγκαίρως την κυριακάτικη φυλλάδα του. Αλλά είμαι μαλθακός και βρίσκω άμεσα δικαιολογίες για τη cabriolet και τον ιδιοκτήτη της. Σκέφτομαι ότι ίσως δεν ξέρει για τα alarm του και ότι κάποτε έπαιρνα και εγώ την κυριακάτικη φυλλάδα μου Σάββατο βράδυ. Ευτυχώς η αποκάλυψη: "Πάγωσε η μέση μου!" από μια κοπελίτσα με τον αφαλό έξω, με κάνει να μειδιώ. Ναι, τελικά κρυώνουν και ας το αρνούνται αν τύχει να τις ρωτήσεις για το πόσο λογικό είναι να αφήνεις την περιφέρεια σου εκτεθειμένη τον χειμώνα.

"Αλλοπρόσαλλο είδος είμαστε οι άνθρωποι και φαιδρό." σκέφτομαι καθώς βλέπω το μεσοαστικό ζευγάρι να προωθεί τον εαυτό του σε μια διεκδίκηση ταξί.