Οι γόνοι των πράξεών είναι δραματουργικές ατέλειες που ελίσσονται για να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Aλλάζουν προσωπεία καυχώμενες πως παραμένουν πάντα οι ίδιες. Σαλτιμπάγκοι επί σκηνής που σε κάθε τους ψέμα ακούγεται ένα κουδουνάκι. Μορφάζουν στον καθρέπτη. Τρέμουν για το είδωλο της μορφής που σχηματίζεται στα βλέμματα των περαστικών.
Χτύπος καρδιάς, εκπνοή και με μία τούμπα μπροστά από τη αυλαία.
Όχι δεν είμαι εδώ για να ευχαριστώ. Είμαι εδώ γιατί έτυχε, γιατί κάτι ξεκίνησε χωρίς λόγο και συνεχίζει να κυλά. Σκοπός 0. Με λένε μέλλον.
Κουδουνάκι. Δύο τούμπες βαθιά εισπνοή.
Εντάξει με λένε πόνο. Όχι μην παρεξηγήσετε με την καλή έννοια είναι ο πόνος. Πόνος σημαίνει είμαι ζωντανός. Σημαίνει αισθάνομαι. Σημαίνει έργο. Σημαίνει ζωή. Ο πόνος είναι το παν.
Κουδουνάκι. Εμπρόσθια χειροκυβίστηση με ανάποδο τελικό σάλτο. Υπόκλιση.
Ο πόνος είναι ο γεννήτορας του γέλιου. Το γέλιο είναι ο γεννήτορας του κόσμου. Ο πρώτος ήχος στον κόσμο ήταν ένα χαχανητό.
Κουδουνάκι. Ανάποδη χειροκυβίστηση. Πλατύ χαμόγελο.
Ο πρώτος ήχος στον κόσμο ήταν ένα μουγκρητό ηδονής. Έτσι αρχίζουν όλα. Μετά γίνονται τραγούδι που μεταπηδά από στόμα σε στόμα σαν δύο γλώσσες χαϊδευτούν.
Σιωπή. Η αυλαία σηκώνεται.
Υ.Γ.: Η αναζήτηση νοήματος στο παρόν κείμενο δεν έχει νόημα.
Κουδουνάκι.Labels: ideas, irony