Sunday, May 28, 2006

Αφιερωμένο σε μια Α...λφαβήτα.

Αλαλαγμέ ανθρώπινων ασμάτων

Βύθισε βλέμμα βορά

Γλώσσας γητεύτρας γυνής

Δώρο δαντελωτών δωμάτων

Ερεθισμός έπακρος εσύ

Ζυγώνεις ζέση ζωής

Ηττών ηθελημένων ημών

Θαύμα θεϊκού θυμού

Ισχυράς ίασης ιέρεια

Καταγής κυλομένη καλείς

Λαχταρώντας λαγνείας λύτρωση

Με μάτια μισάνοιχτα

Νυμφεύεσαι νέου νέκταρ

Ξαλαφρώνοντας ξαναμμένα ξόανα

Ονείρων οίστρος όμοια

Πηγαίου πάθους ποτάμι

Ράχες ράπισε ρέοντας

Σαρκώδες σαγήνης στόμα

Τέλεψε τρεμάμενο τον

Ύψιστο υμέναιο υμών

Φονεύοντας φύτρα φόβων

Χύνοντας χυμούς χαρμόσυνους

Ψαλμούς ψυχών ψιθυρίζοντας

Ωραιοτάτη ωσάν Ωλαλώμ.

Labels: ,

3 Comments:

Blogger mplim-mplom said...

Αυτό για τον ξύλινο λόγο πες πως δε στο είπα ποτέ...

Sun May 28, 11:54:00 PM 2006  
Blogger Фе́ммe скатале said...

χιχιχιχι...:)))

Mon May 29, 01:36:00 AM 2006  
Blogger Λύσιππος said...

Πολύ έξυπνο :)

ggl, ευχαριστώ και για τη διόρθωση με τη θερμοκρασία.

Mon May 29, 03:09:00 AM 2006  

Post a Comment

<< Home