Λεπτές ισορροπίες.
Πάντα να κρατάς την εσωτερική σου ισορροπία. Μόνο όταν οσφρηστείς τη μυρωδιά της στασιμότητας απέκτησε έναν τύραννο στη ζωή σου. Έναν τύραννο που θα σε εξουσιάζει, θα κυριαρχεί πάνω σε κάθε αναπνοή σου, που σα φλόγα θα τρώει ό,τι έχτιζες.
Labels: self
Αναρτήθηκε από ggl στις 8/13/2006 07:12:00 PM
1 Comments:
Χμ...(χαμόγελο συγκρατημένο-τα θες και τα λες τώρα αυτά..;)
Γιατί νομίζω ότι πρέπει να γίνεις και εσύ στάχτη πρώτα για να έρθει η ισορροπία μετά; Ίσως γιατί δεν έχω τα κριτήρια να επιλέξω τί πρέπει να αφήσω.Ίσως γιατί το τελευταίο προυποθέτει πειθαρχία και δεν διαθέτω. Ίσως γιατί όταν αποφασίζεις να τα κάνεις όλα γης Μαδιάμ,δεν τελείς υπό τον έλεγχο του εαυτού σου.
Ένα κίνητρο που θα σε κάνει να αρνηθείς την ελευθερία σου, πώς μπορεί να σου δίνει περιθώρια για λεπτές ισορροπίες; Το κίνητρο...
P.S:Συνήθως, οι άνθρωποι που πηγαίνουν με ευκολία μέσα στη φωτιά, φοράνε από την αρχή μέχρι το τέλος "πανοπλίες"...λεπτές αλλά αρκετά ανθεκτικές..;)Συνήθως. Τους διστακτικούς φοβάμαι.
Post a Comment
<< Home